Експрвата дама на Франција, Карла Бруни-Саркози, на светска турнеја за новиот албум „French Touch“: Не гледам повеќе вести

Франција – Карла Бруни-Саркози има носено многу различни шапки во нејзините 50 години како топ-модел, меѓу кои најверојатно најпозната е таа како прва дама на претседателот на Франција, Никола Саркози, од 2008 до 2012 година. Но, сепак, пред сѐ нејзината најголема страст остана музиката – кариера во која се најде откако го направи успешниот чекор како модел, и не се откажа дури и поради временските ограничувања со нејзините политички обврски во поддршката на нејзиниот сопруг.

Бруни досега има издадено пет албуми (еден од нив издаден додека Саркози беше на претседателската позиција); нејзиниот последен и шармантен е „French Touch“, под палката на легендарниот продуцент Дејвид Фостер, кој ги носи слушателите низ, на некој начин, бизарно одбрана селекција на преработки. Целосната колекција воопшто нема рима, ниту разум – содржи композиции почнувајќи од Вили Нелсон, АББА, „Клеш“, па сѐ до „Депеш мод“ – но некако успева да биде исклучително персонален и покажува креативна природа која најверојатно се должи на нејзиното напуштање на политичките води.
„Јаху ентертејнмент“ ја имаше можноста за разговара со Бруни за албумот кој во моментов таа го промовира на турнеја, почнувајќи од Северна Америка, како и за дел од нејзините мислења за родителството (таа е мајка на тинејџер и на 6-годишна ќерка) и, секако, како што ѝ прилега на поранешна прва дама, неколку коментари за политичката состојба во светот.
Како дојдовте до оваа необична селекција на песни за „French Touch“? Песните се навистина различни, и во жанрот и во ерата во која се издадени.
– Тоа беше чуден избор бидејќи доаѓа од мојот избор на слушање, од моето задоволство кога пуштам музика за себе. Поголем дел од нив ги слушав кога бев тинејџерка, кога се обидував да дознаам што ми се допаѓа. Така што, изборот е еклектичен, но така го направивме. Немаше премногу размислување околу тоа – беше спонтан, но многу природен избор. Имаше 20-ина песни што посакував да бидат на албумот. Кога правите албум со преработки, со вашите омилени песни… Постојат некои песни што навистина ги сакам, но никогаш не се обидов да ги отсвирам.

Сигурно сте имале прилично голем музички репертоар како тинејџерка!
– Како тинејџерка имав многу широк вкус, од француски песни до американски поп-песни, стари песни, нови песни. Моето семејство многу сакаше музика, двајцата родители ми беа музичари, така што секогаш имаше музика во нашиот дом.
н Ако се земе предвид дека работевте со толку широк опсег на материјал, беа ли некои од песните особено тешки за да се отсвират?
– Не, така всушност се направи селекцијата, изборот беше сите тие да бидат многу природни. Се обидовме да промениме некои од песните и да ги направиме да личат на песни што јас сум ги напишала, мои сопствени песни, многу едноставно аранжирани. Така што сите песни беа лесни за нас да ги направиме. Имаше нешто многу спонтано во целиот процес. Кога ги снимавме, малку се преправав дека јас сум ги напишала.

Сега сте на турнеја во промоција на албумот. Како мајка на две деца, колку е тешко да се балансира меѓу професионалниот распоред и времето за семејство?
– Да, секоја мајка, без разлика која работа ја врши, не е воопшто лесно. Но, да се биде музичар… Работам многу, на пример, цели две седмици, и потоа ништо во следните 10 дена. Така јас го правам тоа. На пример, во Париз сум една седмица, насред тековната турнеја. Потоа сум една седмица дома и се грижам за нив. Поголемиот дел од времето го поминувам со нив тогаш, навечер, за викенди. Но, не е лесно. Турнеите се најтешкиот дел.
Дали некое од вашите деца ги следи вашите музички чекори?
– Син ми порано свиреше гитара и пијано, но се откажа. Кога сакаат да се откажат, што можеш да направиш? Ќерка ми пее цело време. Таа е многу музикална. Сака да ги пее сите песни од дизни-филмовите – од „Замрзнатата принцеза“, „Пепелашка“, „Мери Попинс“ (се смее).

Сигурно често ве прашуваат за вашата поранешна позиција како прва дама на Франција. Дали ве иритира кога луѓето повеќе се фокусираат на тоа, отколку на вашите музички проекти?
– Не ми пречи. Тоа беше дел од мојот живот. Попрво би говорела за музика, уметност, култура, но, знаете, политиката беше дел од мојот живот и од животот на сите останати. Веќе не ја следам толку многу. Сега сум на турнеја и се концентрирам на настапите. Кога сте на бина секоја вечер, чувството е многу силно, многу трогателно. Турнеите не се како секојдневниот живот.
Тешко е да се избегне фактот дека сега сме во многу изменето политичко време. Дали имате какви било коментари или мислења за моменталната состојба во која се наоѓа светот?
– Навистина сум фокусирана на други работи. И кога сум вратена, зафатена сум со децата, за да компензирам за времето кога сум отсутна. Така што не ги ни гледам вестите повеќе. (се смее)
Дали би рекле дека е олеснување што вашиот сопруг е сега пензиониран од политиката и дека повеќе не мора да бидете во одредена арена?
– Јавниот дел не беше воопшто лесен, но имаше други работи што беа многу интересни. Така што, не би рекла дека е „олеснување“ бидејќи не беше некој голем товар. Но среќна сум што сум 100 отсто посветена на музиката бидејќи ми е многу полесно да си ја завршувам работата. Не беше лесно да си ја задржам работата додека мојот сопруг се занимаваше со политика. Тој беше комплетно внесен во тоа; тој правеше сѐ во таа област.
Така што многу е поубаво за мојот музички свет, но не е „олеснување“. Не беше толку тешко. Јас бев покрај него и се обидував да го поддржувам и да му помагам. Тоа беше посебно време во мојот живот. Мило ми е дека се наоѓаме во нова страница на нашите животи. Многу посмирена, но и многу покреативна.