Жената која беше тепана од сопругот, па потоа го уби, е обесена во Иран

Иран ја обеси 30-годишната Самира Сабзијан, која беше осудена на смрт за убиството на нејзиниот сопруг и помина 10 години во затвор. Егзекуцијата на Сабзијан беше пријавена од организацијата Човекови права во Иран.

Според активистите за човекови права, Сабзијан бил погубен на 20 декември во затворот Гезел Кесар во предградието на Техеран. Егзекуцијата на затвореничката била пријавена и од друга организација за човекови права, Хенгав, која ги следи прекршувањата на човековите права во Иран. Локалните медиуми и властите сè уште не ја потврдиле егзекуцијата на Сабзијан.

Самира Сабзиан се нарекува „детска невеста“. Живеела во Хорамабад во западен Иран. На 15-годишна возраст девојчето било омажено, по што според нејзините роднини и активисти за човекови права, таа била систематски подложена на семејно насилство. Во 2014 година, кога Сабзијан имаше 19 години, девојката беше уапсена под обвинение за убиство на нејзиниот сопруг. Судот одлучи дека Самира треба да биде казнета според принципот „кизас“, со што практично ја осуди на смрт.

Во тоа време, Сабзијан имаше две деца, од кои едното беше родено непосредно пред нејзиното апсење. Во текот на 10-те години што осуденичката ги помина во затвор чекајќи да и биде извршена казната, ѝ било дозволено да ги види децата само еднаш – во пресрет на погубувањето.

„Самира долги години беше жртва на родовиот апартхејд, детски бракови и семејно насилство, а денес е жртва на неспособната и корумпирана машина за убивање на овој режим. Овој режим постои само преку убиства и атмосферата на страв што ја создава“, рече шефот на Човекови права во Иран, Махмуд-Амири Могадам, коментирајќи ја егзекуцијата на Сабзијан. Тој рече дека врховниот лидер на Иран, ајатолахот Али Хамнеи и другите водачи на земјата мора да одговараат за ова и за другите злосторства.

По извештаите за егзекуцијата на Сабзијан, Канцеларијата на Високиот комесаријат за човекови права на ОН и меѓународната организација за човекови права Амнести интернешнал ги повикаа иранските власти да воведат мораториум на смртната казна.

Самира Сабзијан стана 18-та жена погубена во Иран во 2023 година. Според активистите за човекови права, најмалку 164 жени биле егзекутирани во земјата од 2010 до 2021 година. Најмалку уште 16 жени биле егзекутирани во 2022 година. Во повеќето познати случаи (66%), погубените Иранки биле осудени за убиство на својот сопруг или партнер.

Според иранскиот закон, таткото и дедото од таткото се сметаат за глави на семејството и можат да одлучуваат за судбината на нивните ќерки, вклучително и да ги омажат против нивна волја.

Девојките кои се принудени на брак може да се соочат со семејно насилство, но да се добие развод пред иранските судови е речиси невозможно. Жените во Иран немаат право на развод, дури и во случаи на семејно насилство или злоупотреба.

Во такви околности жените често почнуваат да размислуваат да ги убијат своите сопрузи агресори. Некои од осудените на смрт признаа дека убиството го извршиле сами или со помош на некој друг. Иранските закони не предвидуваат затворски казни за убиство, забележаа активистите за човекови права во интервју за Би-Би-Си.

Покрај тоа, жените осудени на смрт често ја губат поддршката од своите родители, кои сакаат да го заштитат она што тие го сметаат за „честа на семејството“.