Остарената вселенска сонда „Војаџер 1“ повторно почна да испраќа сигнали од 24 милијарди километри далеку во вселената

47-годишното вселенско летало „Војаџер 1“ повторно е во контакт со НАСА – но не надвор од шумата – откако технички проблем предизвика повеќедневно прекинување на комуникацијата со историската мисија, која е оддалечена милијарди километри во меѓуѕвездениот простор.

„Војаџер 1“ сега користи радио предавател на кој не се потпира од 1981 година за да остане во контакт со својот тим на Земјата додека инженерите работат за да разберат што тргнало наопаку.

Како што старее вселенското летало, лансирано во септември 1977 година, тимот полека ги исклучуваше компонентите за да ја зачува енергијата, дозволувајќи му на „Војаџер 1“ да испрати уникатни научни податоци од 24 милијарди километри.

Сондата е најоддалеченото вселенско летало од Земјата, кое работи надвор од хелиосферата – сончевиот меур од магнетни полиња и честички што се протега многу подалеку од орбитата на Плутон – каде што нејзините инструменти директно земаат примерок од меѓуѕвездениот простор.

Новото прашање е едно од неколкуте со кои се соочи возилото што старее во последниве месеци, но тимот на „Војаџер“ продолжува да наоѓа креативни решенија за да може познатиот истражувач да зумира на своето космичко патување низ непозната територија.

Пораките се пренесуваат до „Војаџер“ од контролата на мисијата во лабораторијата за млазен погон на НАСА во Пасадена, Калифорнија, преку мрежата за длабока вселенска мрежа на агенцијата. Системот на радио антени на Земјата ѝ помага на агенцијата да комуницира со „Војаџер 1“ и со нејзината сонда близначка „Војаџер 2“, како и со други вселенски летала кои го истражуваат нашиот сончев систем.

„Војаџер“ 1 потоа испраќа инженерски податоци за да покаже како реагира на командите. Потребни се околу 23 часа за пораката да патува во еден правец.

„Војаџер 1“ со децении користи еден од неговите два радио предаватели, наречен X-band врз основа на фреквенцијата што ја користи. Во меѓувреме, другиот предавател, наречен S-band, кој користи различна фреквенција, не се користи од 1981 година, бидејќи неговиот сигнал е многу послаб од X-бендот.

Инженерите се сомневаат дека системот за заштита од дефекти ја намалил брзината со која се враќале податоците од предавателот, што ја променило природата на сигналот што го споделува „Војаџер 1“. Тимот на „Војаџер 1“ на крајот го лоцираше одговорот на сондата подоцна на 18 октомври со просејување низ сигналите што ги добиваше мрежата на длабоката вселена.

Но, на 19 октомври, се чинеше дека комуникацијата со „Војаџер 1“ целосно престана.

Додека тимот на Војаџер 1 не беше сигурен дека слабиот сигнал од S-band ќе биде забележлив поради оддалеченоста на леталото од Земјата, инженерите на мрежата на длабоката вселена го лоцираа.

Во меѓувреме, инженерите испратија порака до Војаџер 1 на 22 октомври за да проверат дали предавателот на S-бендот работи и добија потврда на 24 октомври. Но, тоа не е поправка на која тимот сака да се потпира премногу долго.