Следниот „Уредник со причина“ во Кинотека е Игор Иванов – Изи
Во филмскиот циклус „Уредник со причина“ што Кинотека на Македонија го започна годинава, за месец април ќе биде режисерот Игор Иванов – Изи. Преку „Уредник со причина“ се прикажуваат филмови избрани од некоја јавна личност. Прв уредник на филмови по личен избор беше гитарската легенда Влатко Стефановски, а по него беше и музичарот Васко Атанасовски.
Режисерот Иванов – Изи одбра три филмови за прикажување и дискусија и тоа: „Соништата што се купуваат со пари“ во режија на Ханс Рихтер, потоа „Бери Линдон“ на Стенли Кјубрик и „Убавицата на денот“ во режија на Луис Буњуел.
Филмовите ќе се прикажуваат по горенаведениот редослед на 1, 2 и 3 април. Првите два со почеток во 20 часот, а последниот во 21:30 часот.
Краток опис на филмовите:
1 април (недела) 20:00 ч.
„Соништа што се купуваат со пари“
(Dreams That Money Can Buy)
Игран филм, САД
1947 г., 99 мин., колор, блуреј
режија: Ханс Рихтер (Hans Richter)
сценарио: Ханс Рихтер (Hans Richter)
улоги: Џек Битнер, Либи Холман, Џош Вајт (Jack Bittner, Libby Holman, Josh White)
Откако ќе го разбере своето внатрешно „јас“, еден поетичен губитник почнува да им продава на луѓето живописни соништа.
Надреалниот сликар и теоретичарот на ДАДА филмот Ханс Рихтер ја напиша, ја продуцираше и ја режираше оваа експериментална вежба со име „Соништа што се купуваат со пари“ и истата претставува една од најзначајните придонеси кон авангардното движење од 20-от век. Комбинирајќи сценарија од светски реномирани уметници како Макс Ернст, Марсел Дишан, Мен Реј и Александар Калдер, Рихтер создаде колоритна играна студија за остварување на желбите.
Овој експериментален филм е снимен со буџет од 25 илјади долари во едно њујоршко поткровје во март 1947 година. Подоцна филмот освои награда на Венецискиот филмски фестивал поради неговиот придонес кон развојот на кинематографијата.
2 април (понеделник) 20:00ч
„Бери Линдон“
(Barry Lyndon)
Игран филм, САД
1975 г., 185 мин., колор, блуреј
режија: Стенли Кјубрик (Stanley Kubrick)
сценарио: Стенли Кјубрик, Вилијам Мејкпис Такереј (Stanley Kubrick, William Makepeace Thackeray)
улоги: Рајан О’Нил, Мариса Беренсон, Патрик Маги (Ryan O’Neal, Marisa Berenson, Patrick Magee)
Лондон, 18 век. Ирски измамник го освојува срцето на една богата вдовица и со тоа ја наследува аристократската позиција на нејзиниот сопруг. Заснован на викторијанскиот роман од Вилијам Мејкпис Такереј, филмот ја раскажува комплексната приказна на чувствителниот, интелигентен и амбициозен маж заробен во општество што нема потреба од него. И покрај пречките поради неговото ирско потекло, Рејмонд Бери успева да стане богатиот, но непочитуван Бери Линдон.
Многу од кадрите во овој филм се компонирани и снимени со цел да „разбудат“ одредени слики од осумнаесеттиот век, особено оние на сликарот Томас Гејнзборо. Ова е еден од омилените филмови на режисерот Ларс вон Трир. Јасно се забележува како поглавјата и нарациите се слични со структурата на филмовите ДОГВИЛ (2003), АНТИХРИСТ (2009) и НИМФОМАНИЈАК 1 (2013).
3 април (вторник) 21:30 ч.
„Убавицата на денот“
(Belle de Jour)
Игран филм, Франција / Италија
1967 г., 100 мин., колор, блуреј
режија: Луис Буњуел (Luis Buñuel)
сценарио: Жозеф Кесел, Луис Буњуел (Joseph Kessel, Luis Buñuel)
улоги: Кетрин Денев, Жан Сорел, Мишел Пиколи (Catherine Deneuve, Jean Sorel, Michel Piccoli)
Младата домаќинка Северин е во брак со богат париски хирург, но со него не може да создаде интимна врска. Додека нејзиниот сопруг е на работа, таа своите пладниња ги пополнува со елитна проституција, користејќи го псевдонимот Бел де Жур (Belle de Jour). Северин доживува тајно еротско жртвување кое е длабоко поврзано со злоставувањата од нејзиното детство што избиваат на површината во форма на вознемирувачки присетувања. Буњуел вешто ги меша реалноста и кошмарите кои се случуваат во замоци, правејќи целиот филм да потсетува на Маркиз де Садовска романса.
Според ученикот на Луис Буњуел, Џули Џоунс, тој во една прилика изјавил дека и самиот нема толкување за крајот на филмот, односно што тој означува.
„Belle de jour“ на француски значи „дневно цвеќе“, односно цвеќе кое процветува само на дневна светлина; симболизирајќи ја достапноста на Северин само во пладнињата. „Belle de jour“ е своевидна игра на зборови бидејќи асоцира на „Belle de nuit” („дама на ноќта“, проститутка).
Мартин Скорсезе, кој бил голем обожавател на овој филм, помогнал истиот да добие првокласно и ограничено ре-издание преку Мирамакс зои, гранка за Мирамакс, која служела за собирање и дистрибуирање француски филмови во Америка. Како резултат на тоа, филмот повторно добил огромно внимание, правејќи го лесно достапен за новата генерација на филмски фанови.