Зелени покриви како отскочни даски; еве како да ги направите

Култивираните зелени покриви создаваат таканаречени отскочни биотопи – места што служат за размножување или засолништа за разновидни и често загрозени видови.

Цели делови од помалите градови се неупотребливи, со оглед на тоа што многу животни, особено инсекти, не се во можност да патуваат на долги растојанија од една голема зелена површина до друга.

Во овој случај, зелените покриви функционираат како отскочни даски што го скратуваат нивното растојание.

Постојат неколку причини за одгледување зелени покриви, почнувајќи од фактот дека тоа го намалува прегревањето на надворешната површина и внатрешноста на зградата или куќата, пишува Маријана Хајдиќ Госпочиќ за Хина.

„Зелените покриви не само што внесуваат природна разновидност во градските центри, туку и спречуваат градовите да се затоплуваат во летните месеци“, вели Аника Доберс, советник на проектот „Повеќе зеленило дома“ започнат во покраината Северна Рајна-Вестфалија.

Додека на многу топло време температурата на типичниот покрив на гаража може да достигне до 80 степени Целзиусови, на зелен покрив таа е само 30 степени.

Пониските температури го намалуваат ризикот од термичко оштетување на кровната конструкција, а во исто време температурата во и околу зградата се намалува бидејќи воздухот побрзо се лади навечер.

„Исто така, не треба да заборавиме дека зелениот покрив е секогаш филтер за фина прашина и добро складиште за дождовница“, вели Доберс.

Тој додава дека ова е важно за време на продолжени и обилни дождови бидејќи спречува преоптоварување на канализацијата и поплавување.

Германското здружение BuildingGreen (BuGG) верува дека предност на зелениот покрив е тоа што растенијата помагаат во намалувањето на секојдневната бучава во и надвор од зградата.

Зелените покриви постојат во две форми – екстензивни и интензивни.

Интензивниот покрив достигнува висина помеѓу 25 и 100 сантиметри. Има место за корените на грмушките и дрвјата, па затоа таквата кровна градина бара и повисока структура и повеќе напор. Затоа, екстензивните зелени покриви се почести.

Екстензивната структура на зелениот покрив е висока само помеѓу 8 и 15 сантиметри, па затоа е погодна и за помали покриви, како што се оние на засолништа за велосипеди каде што сукулентите (растенија кои имаат физиолошки механизам за складирање вода во своите растителни ткива, пример: кактус) можат успешно да растат.

„Кај овој тип покрив, прво се поставува подлога слична на облога за езерце, што спречува корените да растат во структурата и да предизвикуваат протекување“, вели Доберс.

Потоа, на врвот се поставува заштитен слој, дренажен слој и филтер, а потоа подслој или подлога. Последниот слој се состои од растенија.

Подлогата за екстензивно зеленило се состои од екстензивен шкрилец, екстензивна глина и пемза (извонредно шупликава и сунѓереста карпа). За да се овозможи одводнување на вишокот дождовница, BuGG препорачува доволно длабок дренажен слој и добри одводи на покривот.

Најсоодветни растенија за екстензивно уредување се оние кои добро се справуваат со подлоги сиромашни со хранливи материи и летна суша.

За да се обезбеди брзо воспоставување на покривката на растенијата, таа треба добро да се наводнува на почетокот, а потоа е лесна за одржување.

Празнините во покривката треба да се проверуваат и пополнуваат еднаш годишно, а воедно да се отстранат несаканите растенија што ги сметаме за плевел. Доберс советува истовремено да се провери дали одводите на покривот се отворени.

Доколку сакате да инсталирате поголем зелен покрив, на пример на гаража или куќа, треба да повикате градежен инженер кој ќе провери дали зградата може да издржи дополнителна тежина од растенија, дождовница и снег или дали ќе треба да се зајакне.

На покриви со наклон од десет степени или повеќе, треба да се инсталира некаков вид заштита од смолкнување за да се спречи лизгање на вегетацијата.