Завршија 60. Струшки вечери на поезијата: Нови извишени сведоштва, нови возвишени стихови

Со врачување на наградите „Браќа Миладиновци” за најдобра поетска збирка меѓу две фестивалски изданија на македонската поетеса Лидија Димковска за книгата „Гранична состојба“ и „Мостови на Струга” за најдобра дебитантска збирка на млад автор, на српскиот поет Владан Кречковиќ за збирката „Париз, Тексас“, синоќа на летната тераса во хотелот „Дрим“, заврши 60. јубилејно издание на меѓународниот поетски фестивал Струшки вечери на поезијата, што од 26 август се одржуваше во Струга.

Наградата „Браќа Миладиновци“ ја врачи директорот на Фестивалот Тодорче Тасевски, а „Мостови на Струга“ претседателката на Управниот одбор Елизабета Шелева.

– Говорејќи за квалитетите на овој ингениозен поетски ракопис и за грандиозната книжевна фигура на Лидија Димковска, ќе истакнам дека оваа поетска збирка ќе остане во аналите на македонската книжевност и во духовната колективна меморија како што тоа била вечната поетска збирка „Дениција“ на Петре М. Андреевски или „Записи“ на Блаже Конески или, во светски рамки, како што се делата на Вислава Шимборска. Она што го посакуваме е „Гранична состојба“ да доживее многу препеви за да може да освои и други поетски ловорики, а Лидија Димковска својот литературен гениј да го продолжи со нови дела и нови успеси – рече писателот Сашо Огненовски.

Годинешната манифестација се одржа под мотото „Извишени сведоштва, возвишени стихови“ со кое се потенцира значењето на Паркот на поезијата и симболиката на засадување дрво од страна на лауретите секоја година, како чин со кој се одбележува растежот на фестивалот.

Лауреатот на најпрестижната фестивалска награда Златен венец, британската поетеса Керол Ен Дафи, поради пандемијата со Ковид – 19, не присуствуваше во Струга и врачувањето на наградата е одложено за идната година, за кога таа најави физичко присуство.

Љубовта кон поезијата почнува уште во детството, посочи годинешната лауреатка Ен Дафи во своето видеообраќање.

– Кога почнав да пребарувам низ одделот за поезија во локалната книжарница – „Буклендс“, така се викаше – барав поети коишто не ги учевме на училиште. Неверојатна е, и многу трогателна, помислата дека кога Пабло Неруда го добил „Златниот венец“ во 1972 година тоа било отприлика времето кога јас сум била ученичка и сум ја купила неговата книга со мек повез „Дваесет љубовни песни и песна за очајот“. Прекрасно е што моето име ќе биде додадено помеѓу добитниците на „Златниот венец“. Детски песнички. Локална библиотека. Посветени наставници по англиски јазик. Добра книжарница. Сите тие ми ја хранеа и негуваа љубовта за поезијата и, како што не е невообичаено кај децата и тинејџерите, ме поттикнаа да пишувам мои песни. Мислам дека е очигледно од тоа што го кажувам дека, за да пишуваат поезија, младите луѓе мора да читаат поезија. Како поети, започнуваме со имитирање – а имитирањето започнува со восхитувањето. На поезијата гледам на многу различни начини – некои од нив се противречни – а еден од нив е како штафета, што се пренесува низ времето од поет до поет. Друг е како бескрајна таписерија, со поети кои во своето време го земаат своето пенкало/игли и придонесуваат кон таа таписерија во времето и просторот: некаде и некогаш. Во мојата песна „Невидливо мастило“, ова е објаснето како „заеднички зборови, огромна иста песна/што сите ја пишуваме“ – рече Ен Дафи.  

Директорот на фестивалот Тасевски јубилејното издание на најстарата поетска манифестација го оцени како успешно, земајќи го предвид фактот дека се одржуваше во услови на пандемија.

– Во услови на пандемија организиравме пристојно издание со физичко присуство на 15-тина поети и уште толку имаа поетски читања преку видео врски. Се надеваме дека ова е последно издание во пандемија и наредната година ќе организираме уште поуспешен фестивал без ограничувања, изјави Тасевски за МИА.

Покрај традиционалните поетски читања на манифестацијата имаше меморијално чествување за Богомил Ѓузел, а промовирани беа монографско издание за Блаже Конески и „Македонско поетско соѕвездие“ во чест на Георги Старделов.

Поетските читања „Мостови“ и врачувањето на наградите, традиционално се одржуваа на Мостот на поезијата, но поради пандемијата со коронавирусот и запазување на протоколите за заштита, годинава се одржа на отворената тераса на хотел „Дрим“.