Украински студент во Москва три пати по ред завршувал во затвор, го спасила ќерката на Путин?

Украинскиот државјанин Серхи Хулко до неодамна беше еден од најдобрите студенти по медицина на Московскиот универзитет, но потоа неговите колеги го пријавија за антивоени публикации и тој заврши во затвор. Иако одлежа три последователни затворски казни, тој наводно избегнал полоша судбина со помош на ќерката на Владимир Путин, Марија Воронцова.

Хулко одлучи да студира во Москва во 2016 година, иако две години пред тоа Русија го зазеде најголемиот дел од украинскиот регион Донбас и го анектира полуостровот Крим. Како што изјави за „Медуза“, во текот на неговите први години на образование наишол на многу малку примери на дискриминација или малтретирање поради неговата националност и тврди дека во тие години се однесувале добро со студентите од Украина. Кога Русија започна отворена инвазија на Украина во 2022 година, Хулко штотуку се врати од Одеса.

„Бев запрепастен, во најмала рака“, изјави тој за Медуза. Тој на својот Инстаграм профил објави информација за инвазијата и ги критикуваше руските власти.

„Бев многу лут и напишав дека никогаш не ја сакавме неговата војна. Тогаш мислев дека животот во Русија ќе престане, дека луѓето ќе излезат на улица и дека војната ќе заврши, па доста активно пишував на социјалните мрежи. На пример, објавив линк до фондацијата Come Back Alive, која собираше пари и за воена и за хуманитарна помош на почетокот на војната“, рече Хулко.

И покрај ризиците со кои се соочуваше како украински критичар на руските власти, тој одлучи да остане во Москва за да ги заврши студиите и да стане доктор, за да не му пропаднат претходните години на образование. Кога не студирал, интернирал во болница и успеал да се држи надвор од проблеми речиси две години. Но, во март 2024 година, еден познаник го предупредил преку социјалната мрежа Телеграм дека неговите колеги имаат намера да го пријават за неговите антивоени објави на Инстаграм.

„Веројатно требаше да ја напуштам Русија во тој момент, но одбраната на мојата теза беше на врата и решив да останам“, рече тој. Но, на 3 април бил приведен во полициска станица и сослушан“.

Не му дозволиле да повика адвокат и го натерале да напише „исповед“ во која изјавил дека две години пред тоа ги канел луѓето да испраќаат донации во Украинскиот хуманитарен фонд. Следното утро, судијата го осудил на десет дена затвор поради отпор на властите при неговото апсење. На денот на неговото ослободување, полицијата го привела веднаш штом излегол од затвор, а беше осуден на уште 12 дена поради објава на социјалните мрежи во 2023 година во која напиша „Слава на Украина“.

По отслужувањето на втората казна, тој повторно беше уапсен по излегувањето од затвор и му беше наредено да ја напушти Русија во рок од три дена за напад врз Русија, а откако Русија ја нападна неговата родна Одеса. Веднаш штом ја одлежал таа казна, бил однесен во центарот за депортација.

„Медуза“ од своите извори дознава дека по првото апсење на Хулко, некои од неговите пријатели се обратиле за помош кај Марија Воронцова, заменик-деканот на Медицинскиот факултет и најстарата ќерка на Владимир Путин. На прашањето дали релативната попустливост на властите може да биде резултат на нејзиното мешање, Хулко го вели следново:

„Искрено, мислам дека немаше доволно докази за властите да ме обвинат за кривично дело. Сè што имаа беа слики од екранот; немаа никакви конкретни дејствија од моја страна. Јас сум државјанин на друга земја, па тешко дека би бил обвинет за предавство. Но, би било глупаво да негирам дека имав многу среќа во овој случај. Сега сум добро и безбеден сум“, изјави Хулко за Медуза. Жали што не можел да добие диплома, иако, како што тврди, бил најдобар во својата година, но истовремено, како што вели, животот во земја во која се води агресивна војна против него имал психолошки данок.

„Секој ден бараше напор ментално да ги разделам моите студии и она што се случуваше во мојата татковина. Не знам како да објаснам, но за мене е важно да станам доктор, а образованието на Московскиот универзитет е навистина прекрасно“, рече тој и додаде дека неговите професори имале различни ставови за војната, но дека тие главно биле пристојни луѓе кои „разбираат сè“.

„Сè на сè, не верувам дека сите Руси се лоши. Кога се најдов во неволја, ми помогнаа неверојатен број луѓе: мои пријатели, борци за човекови права и сосема непознати“, заклучува Хулко.