Ти благодарам тато што ме научи дека човекот е мал само под ѕвездите- погребан Аки Рахимовски

Хрватска-Последното збогување на Аки Рахимовски се одржа во Алејата на великаните на загрепски Мирогој, објави index.hr.Пред ковчегот беше поставена посвета за музичарот.

„Нашата улица е тажна откако не си тука… Затоа што тажната песна ја пеат оние што остануваат“, пишува на плакатот до фотографијата на Аки. Ова се стиховите од песната на  „Парни ваљак“ – Moja je pjesma laganа.
Емотивниот говор на неговата ќерка Дина расплака многумина. Еднаш рече дека е лесно да се биде висок, но тешко е да се биде голем човек, рече Дина со скршено срце.

„Ти благодарам тато што ме научи дека човекот е само мал под ѕвездите. Ајде бегај, така ми кажа, бегај ќерко. Бегај тато затоа што им е досадно горе без тебе. И само така знаеш, само ти „Тато, и никој како тебе“, рече таа.

Синот на Аки, Кристијан, не можел да ги сокрие солзите додека го симнал ковчегот на својот татко. Тој беше придружуван од други членови на семејството. Пред ковчегот на Мирогој стоеше бел венец во облик на срце посветен на најмладата ќерка на Аки, Антонија.

На последното збогување голем број музичари и пејачи

Потоа започна песната I Did It My Way. Фотографијата на Аки на погребот ја носеа неговите внуци. На погребот на Аки Рахимовски дојдоа многу негови колеги и пријатели. Меѓу првите се појави Хусеин Хасанфендиќ Хус, неговиот колега од Парни Ваљак. Заедно со колегите од Парни Ваљак, на погребот на Аки пристигнаа Дино Јелушиќ, Нено Белан, Ивана Плечингер, Јурица Паѓен, Едвин Софтиќ, Тина Кресник, Џибони, Нина Бадриќ … Беше забележан и поранешниот македонски министер за внатрешни работи Љубе Бошковски.

Претходно бендот побара поради епидемиолошки мерки фановите на Аки наместо на погребот да се простат оставајќи ја посветата во Бунарот на животот пред загрепската ХНК.

На 67-годишна возраст почина Аки Рахимовски. Повеќе од 150 радио станици низ земјата и регионот ја објавија песната наречена „Поново“ точно во 15 часот – последната песна што ја испеа Аки.

Аки Рахимовски е роден на 5 јуни 1955 година во Ниш, но набрзо со семејството се преселил во Скопје. Бидејќи неговиот татко бил професор по музика, на седумгодишна возраст започнал музичко училиште, клавир и отсек за пеење. Како тинејџер бил член на неколку бендови, како Вакуум, Крвна браќа и  Тор, со кои настапувал на Загрепскиот фестивал во 1975 година. Во 1975 година се запознава со гитаристот и композитор Хусеин Хасанефендиќ – Хус и Јурица Паѓен. Истата година во соработка со менаџерот Владимир Михаљек Миха ја основаат првата постава на култниот бенд.

Првата постава на Парни Ваљак ја сочинуваа: Аки Рахимовски (вокал, пијано), Хусеин Хасанефендиќ Хус (соло гитара, акустична гитара, вокал), Среќко Антониоли (тапани), Златко Микшиќ – Фума (бас гитара) и Јурица Пајен ( соло гитара, акустична гитара). Во својата 30-годишна кариера, Парни ваљак има издадено 16 студиски албуми, 14 синглови, 5 албуми во живо, 4 компилации и 2 концертни ДВД.

Албуми продадени во милиони

Првиот студиски албум го издадоа во 1976 година, насловен Дојди во шоуто!, а го издаде белградската издавачка куќа ПГП-РТБ. Една година подоцна, загрепски Југотон го издаде својот втор албум наречен Главом кроз зид. Третиот студиски албум City Stories беше издаден во 1979 година, а албумот беше дистрибуиран ширум светот под името City Kids.

Четвртиот албум Hot Games е издаден во 1980 година, а како и претходниот е снимен во студиото CSB во Милано. Ги откри најомилените теми на основачите, пејачот Аки и авторот Хусеин Хасанефендиќ Хус. Во 1981 година излезе шестиот студиски албум „Времето е на наша страна“. Main Street, како седми студиски албум, беше издаден во 1983 година, а една година подоцна и осмиот, насловен како Catch the Rhythm.

Сите албуми се со златни и платинести тиражи, а вкупните тиражи веќе имаа неколку милиони. Деветтиот студиски албум е издаден во 1985 година под наслов Pokreni se !, а десеттиот студиски албум е објавен во 1987 година под наслов Angels are bored? на кој се најде познатиот хит Есен во мене.

Последната постава на бендот почна да се собира во 1988 година, кога басистот Зоран Прексавец – Прекси и тапанарот Дражен Шолц се приклучија на секцијата Ваљко за време на снимањето на единаесеттиот студиски албум Sjaj u oči, а во 1989 година на Ваљко му се придружи клавијатуристот Берислав Блажевиќ – Беро.