„Небесни разговори“ на Братислав Ташковски добитник на наградата „Антево перо“


Братислав Ташковски со книгата „Небесни разговори“ е добитник на наградата „Антево перо“ за оваа година. Наградата „Антев златник“ ќе се додели на Елизабета Баковска за збирката поезија „Сите болки станаа мои“ и на Димитар Аранаудов за книгата „Ѕвезден часовник“, додека пак подибитникот на „Антев часовник“ е Марија Филипова за книгата „Твоите далги на брегот на Стикс“.

Оваа одлука ја донесе жирито во состав на проф. д-р Венко Андоновски – претседател и д-р Атина Цветаноска и Жорж Поповски – членови, по разгледување на поетските книги кои беа претходно селектирани како кандидати за годинешнава награда „Антево перо“, а тоа се „Ѕвезден часовник“ на Димитар Арнаудов, „Небесни разговори“ на Братислав Ташковски, „Сите болки станаа мои“ на Елизабета Баковска, „Опит“ на Сузана Мицева, „Позлатено распетие“ на Ивица Челиковиќ, и „Светец“ на Ирена Павлова де Одорико.

Како што соопштија од тимот на „Антево перо“, оваа награда се доделува како исклучително македонско поетско признание за необјавен поетски ракопис, а ја доделува Meѓународната поетско-културна манифестација „Анте Поповски – Антево перо“ во чест на творештвото на бардот на современата македонска поезија, Анте Поповски.

Во образложението се наведува дека Братислав Ташковски е веќе четири децении препознатлива константа на македонското поетско писмо; освен што е етаблиран поет со свој впечатлив поетски портрет, тој е и еминентен прозаист и драматург, чија литература се оствари и преку филмска форма.

Во соопштението се посочува дека пресудна за добивањето на наградата „Антево перо“ беше естетската вредност на неговата стихозбирка Небесни разговори.

-Тоа е поезија сега обземена од вишата смисла на постоењето, од мистеријата на езотеричното зад материјалното; поезија, која и до сега го познаваше модернистички-постмодерниот поетски идиом, и која и до сега се занимаваше со опсесивниот мотивски триаголник: поезија – жена – татковина, но овојпат, тој триаголник станува длабоко метафизички, духовен и религиозен во смисла на поетското писмо: тоа е една длабока религија на поетското, вера во поезијата и на нејзината (единствена?) можност да биде – небесен, а не само земен дискурс, се подвлекува во соопштението.