На праг на револуција: Рутински тест може да открие дали имате Алцхајмерова болест

Тест на крвта може да направи чекор напред во дијагностицирањето на Алцхајмерова болест.

Експертите велат дека тестовите на крвта би можеле да бидат точни во откривањето на Алцхајмерова болест како болната и инвазивната лумбална пункција – земајќи мала количина на цереброспинална течност од ‘рбетниот канал на ‘рбетот.

Клучен параметар за дијагностицирање на Алцхајмеровата болест преку тест на крвта е нивото на протеинот p-tau217, а експертите сега велат дека оваа неинвазивна дијагностичка метода би можела да биде исто толку ефикасна како болната лумбална пункција и подобра од низа други тестови. Овој протеин е биомаркер за промени во мозокот кои се јавуваат кај пациенти со Алцхајмерова болест.

Како што пишува „Гардијан“, во студијата, во која учествувале 786 луѓе, научниците успеале да го искористат тестот ALZpath (анализа на протеинот p-tau217 во крвта) за да ги идентификуваат пациентите за кои немало веројатност, средно и многу веројатно да имаат Алцхајмерова болест. Студијата покажа дека таков тест може да предвиди дали некој има знаци на Алцхајмерова болест исто толку прецизно како инвазивните и скапи тестови.

Дополнително, студијата сугерира дека во некои случаи, по тестовите на крвта, нема потреба од дополнителна дијагностичка обработка, односно дека тие се доволно јасни сами по себе, што би можело да ја забрза дијагностиката во иднина. Сепак, научниците допрва треба да утврдат колку овие тестови се ефективни кај сите групи пациенти со Алцхајмерова болест.

Во моментов, лумбалната пункција е единствениот начин да се докаже дека некому овие протеини се акумулираат во мозокот. Во прилог на пункција, т.н Амилоид ПЕТ скен, кој се изведува во ретки специјализирани клиники.

Сега останува да видиме како ваквите тестови на крвта би можеле да се применат во здравствените системи ширум светот.

„Секој над 50 години би можел рутински да се прегледува на неколку години, исто како што се тестира за холестерол“, истакна професорот Дејвид Кертис од Институтот за генетика на UCL во Лондон. Поради поголемата достапност и полесна обработка, се претпоставува дека во одреден број случаи болеста би можела да се дијагностицира порано, што потоа би ја зголемило ефикасноста на достапните терапии за оваа болест.

„Комбинирањето на едноставен скрининг тест со ефективен третман би имал драматичен ефект врз поединците и општеството“, заклучува професорот.

Студијата на др. Николас Ештон од Универзитетот во Гетеборг и неговите колеги беше објавен во списанието Јама Неврологија.