Мостра е половина пат до Оскарите : Интервју со Алберто Барбера, уметнички директор

Венеција не е обична ревија на очекувани наслови од висок профил од Холивуд или Европа, туку продолжува да биде фестивал за автори и нови таленти и нашата мисија е да помогнеме да се обезбеди видливост на киното од помалку познати области, вели првиот човек на најстариот филмски фестивал пред стартот во септември

Италија– Уметничкиот директор на 78-то издание на Меѓународниот филмски фестивал во Венеција, најстариот во светот, Алберто Барбера изгледа прилично опуштено откако објави , на хартија, дека годинава ќе биде најсилната конкуренција за “Златниот лав“ на Лидо во поновата историја. Секако, постои основен страв дека Делта сојот може да ја расипе забавата, но тој не изгледа премногу загрижен.

Барбера зборуваше за „Варајати“ за помалиот број на жени режисерки во конкуренција оваа година и за фактот дека Холивуд се врати во полн состав на Мостра- заедно со Нетфликс.

Минатата година имаше осум филмови во режија на жени во конкуренција, оваа година има пет. Што се случи?

Зборуваме за мали варијации [во бројки] кои можат да се појават дури и чисто случајно. Пред две години имаше две [жени режисери во конкуренција]. Минатата година имаше осум. Оваа година има пет. Во целина, ако го погледнете вкупниот број на апликации, процентот на филмови од жени режисери минатата година беше околу 28%; оваа година е 26%; пред две години беше 25%. Секако дека оваа година можеме да ја сметаме за мало назадување. Мислам дека тоа веројатно беше предизвикано од фактот дека пандемијата влијаеше врз снимањето на филмови во режија на жени повеќе од оние во режија на мажи. Но, убеден сум дека тоа е моментален пропуст затоа што мислам дека моментумот кон поголема родова рамнотежа е незапирлив.

На прес-конференцијата споменавте дека тематски, доминираат жените.

Да. Ако треба да издвојам доминантна тема оваа година во Венеција, тоа е секако женската состојба, и не само во филмови во режија на жени, туку и во оние во режија на мажи, кои добро знаат не само дека има проблем, туку и дека жените денес заземаат позастапена позиција [во општеството] – заземаат улоги што порано беа привилегија на мажот. Има многу филмови со жени во нивниот центар оваа година во Венеција и најмалку два на тема насилство врз жените. Два филма што мислам дека ќе станат дел од современиот разговор околу движењето #MeToo и, особено, за судењата. Едната е „Les Choses Humans“ од Јован Атал, приказна за судењето каде треба да се одлучи дали има бесрамно насилство или ако наместо тоа, жената не го изразила недоволно согласувањето за сексуален чин доволно силно. А, тука е „The Last Duel“ на Ридли Скот кој ја транспонира аналогната ситуација во средниот век.

Добивте филмови од Ворнер Брос, Дизни и Јуниверзал. Дали беше тешко да се привлечат студија назад?

Не, навистина. До неодамна, Американците беа во блокада, што беше многу поригидно од она со што требаше да се борат европските продукции. Во Европа, филмската продукција продолжи, како и некои фестивали кога тоа беше можно. Американците затворија една година; филмовите не беа објавени; талентот и режисерите беа спречени да присуствуваат на фестивали, дури и кога тие ќе посакаа. Можам да ви кажам дека минатата година неколку американски режисери се обидоа да натераат студио или Нетфликс да дојдат во Венеција. Беше невозможно. Но, сега скоро сите Американци се вакцинирани и едвај чекаат да се рестартираат, што значи промовирање и објавување филмови. Која подобра можност да го направите ова од Венеција 2021 година во септември? Венеција е примамлива. Тоа е на почетокот на новата сезона; тоа е лансирна рампа што ја докажа својата вредност. Ние секоја година лансиравме филмови кон Оскар и честопати тие победуваа. Така, се сретнавме на половина пат, со кој покажав голем интерес и гарантирав дека Венеција ќе се одржи во услови на заштита и безбедност и студијата одговорија на можноста. Не беше толку комплицирано.

Каква е состојбата со безбедноста на здравјето?

Не се подобри енормно, како што сите се надевавме. Но, уверен сум дека можеме да го одржиме фестивалот во тотална безбедност, како што направивме минатата година, но со повеќе талент, присутни, гледачи. И со повеќе  контроли. Во најлошо сценарио, тоа ќе биде како минатата година во однос на 50% капацитет во просториите за прикажување, но со повеќе луѓе и талент и многу поголема можност за промовирање филмови.

Нетфликс има три филма оваа година: „ The Power of the Dog,” на Џејн Кемпион, „“The Hand of God,” на Паоло Сорентино, и двајцата во конкуренција и „7 Prisoners “ на бразилскиот режисер Александар Морато во „Дополнителни хоризонти“. Дали знаете дали ќе се прикажуваат во кината?

Слушнав дека, по договор, Сорентино же мора да се прикажува во кината и мислам дека ќе го стори и Џејн Кемпион, иако немам идеја како ќе функционира тоа. Мислам дека само Нетфликс го знае тоа. 

“Nightmare Alley“ на Гиљермо Дел Торо требаше да замине за Венеција. Што се случи?

Гиљермо сакаше да се врати во Венеција по „“The Shape of Water”  [кој го освои Златниот лав 2017] и откако беше претседател на жирито следната година. Тој буквално се тркаше со часовникот за да го заврши филмот на време. Се до пред една недела, тој се надеваше дека сепак ќе успее, иако „Сајклјт“ веќе сфати дека е невозможно, бидејќи тие сè уште треба да снимаат дел од музиката и да прават друга работа во постпродукција.

Колку влијаеше близината со Кан и Торонто врз селекцијата на Мостра?

Првично, поголемата близина со Кан во јули ме загрижи. Но, таа преокупација испари многу брзо кога сфатив дека има многу повеќе достапни филмови отколку што се очекуваше поради пандемијата. И дека нивното нивото на квалитет беше толку високо. Ги гледаме истите филмови како Кан, но тоа беше спокоен процес на селекција, не поконкурентен отколку во минатото. Во однос на Торонто, тие поминаа низ месеци со поголема неизвесност отколку што направивме ние. Отпрвин изгледаа предодредени да имаат претежно виртуелно издание, исто како и минатата година. Сега, за среќа, ситуацијата се подобрува малку, па мислам дека тие ќе можат да имаат посилно издание во однос на физичкото присуство. Торонто ги објави своите Гала проекции, но ќе ја објави целата програма на почетокот на август, веројатно затоа што чекаат да разберат точно каква ќе биде состојбата. Значи, од оваа причина, немаше проблем со Торонто.

Венеција не е обична алатка за маркетинг за големи филмови. Кажете ни  откритијата од оваа година.

Имаме 21 филм во главната конкуренција, од кои 10 се на режисери кои никогаш не биле во конкуренција – не само во Венеција, туку и на други големи фестивали. Тоа значи дека се коцкавме со режисери што ги сметаме за интересни, достојни да бидат на нивото на главната конкуренција. Ова го сторивме и за да докажеме дека Венеција не е обична ревија на очекувани наслови од висок профил од Холивуд или Европа, туку продолжува да биде фестивал за автори и нови таленти и да помогнеме да се обезбеди видливост на киното од помалку познати области.

Мојата цел е да работам со современото кино од перспектива од 360 степени без да изоставам ниту една од неговите компоненти: големи спектакуларни филмови со одличен квалитет од студија во САД; авторско кино во класична смисла на зборот; но и филмови од нови кинематографии на режисери кои сè уште не се појавија и бараат да бидат осветени од голем фестивал. Докажавме дека можеме да ги промовираме овие филмови. Карактеристична особина на Венеција во последниве години е обидот да се соберат сите овие различни „души“ што можат сами по себе да генерираат три или четири различни фестивали, во зависност од тоа на кој аспект сакате да му дадете поголема важност. Но, мислам дека еден голем настан треба да се обиде да ја прикаже состојбата на кино денес во неговата разновидност и мноштво приоди. Знаеме дека таму има различна публика на која им нудиме различни видови филмови. Тоа е она што го правиме.

Филмскиот фестивал во Венеција трае од 1 до 11 септември.

Како што беше претходно најавено, со новиот филм на шпанскиот режисер Педро Алмодовар – „Madres paralelas“, ќе биде отворен 78. Филмски фестивал во Венеција.

Холивудската актерка Џејми Ли Кертис ќе ја добие наградата „Златен лав“ за севкупна креативност . Меѓу наградените со „Златен лав“ за целокупната креативност се имиња како Тилда Свинтон, Педро Алмодовар и Ванеса Редгрејв. (Варајати)