Маријане Фејтфул, големата икона на британскиот поп, почина на 78 години
Таа беше муза на „Ролингстоунс“, беше четири години во врска со Мик Џегер. Помина децении во зависност од дрога, а нејзината музика беше посебна и единствена
Маријане Фејтфул, чија шестдецениска кариера ја обележа како една од најразновидните и најкарактеристичните кантавторки во Велика Британија, почина на 78-годишна возраст.
Портпаролот рече: „Со длабока тага ја објавуваме смртта на пејачката, текстописец и актерка Маријана Фејтфул.
Маријана почина денеска мирно во Лондон, во друштво на нејзиното семејство со љубов. Таа многу ќе ѝ недостига“.
Со дискографија која опфаќа класични поп-мелодии од 60-тите до продлабочениот синтпоп на Broken English и со соработки со Ник Кејв, Ворен Елис, Лу Рид и други, Феитфул беше идолизирана од обожавателите и колегите музичари, а исто така беше прославена низ светот на модата и филм.
Мик Џегер, со кој имаше четиригодишна врска, рече: „Многу сум тажен кога слушнав за смртта на Маријане Фејтфул. Таа беше толку многу дел од мојот живот толку долго. Таа беше прекрасна пријателка, прекрасна пејачка и одлична актерка. Таа секогаш ќе биде запаметена“.
Родена во 1946 година во Лондон, Фејтфул потекнувала од австриското благородништво од страната на нејзината мајка – нејзиниот пра-пра-вујко Леополд фон Захер-Мазох го напишал еротскиот роман „Венера во крзна“ – но пораснала во релативно обична околина во терасовидна куќа во Рединг.
Откако замина за Лондон во тинејџерските години, таа го запозна менаџерот на „Ролингстоунс“, Ендрју Олдам, кој ги замоли Мик Џегер и Кит Ричардс да го напишат нејзиниот деби-сингл As Tears Go By од 1964 година, кој се најде во топ 10 во Велика Британија. Таа имаше уште три Топ 10 синглови во 1965 година, од кои сите стигнаа и до Топ 40 во САД.
Фејтфул, исто така, започна да глуми во тоа време, појавувајќи се на сцената во продукциите на „Трите сестри“ на Чехов, заедно со Гленда Џексон и Хамлет, играјќи ја Офелија со Анџелика Хјустон и изведувајќи ја секоја ноќна сцена на „лудило“, која подоцна откри, богата со хероин.
На екранот, таа глумеше заедно со Орсон Велс, Оливер Рид, Ален Делон и Ана Карина, и се играше себеси во филмот на Жан-Лик Годар од 1966 година.
Нејзината слава како икона на „свингингЛондон“ беше заменета со срамот што доаѓа од нејзината врска со „Ролингстоунс“. Таа се омажи за уметникот Џон Данбар во 1965 година и го доби синот Николас, но набрзо го напушти Данбар за Мик Џегер.
Таа честопати беше опишувана како муза за бендот: таа еднаш му рече на Џегер „дивите коњи не можат да ме одвлечат“, што стана рефренска линија на Wild Horses, а нејзините борби со дрога исто така се инспиративни за песните Dear Doctor и You Can’t Always Get What You Want. Таа рече: „Знам дека ме користеа како муза за тие тешки песни за дрога. Знаев дека ме користат, но тоа беше за достојна цел“.
Таа ја напиша нејзината песна Sister Morphine, снимена со Џегер, Ричардс и Рај Кудер, а подоцна ја снимија „Ролингстоунс“за нивниот албум Sticky Fingers, но нејзината заслуга за пишување беше оставена настрана додека не победи во долготрајна правна битка.
Нејзината зависност од кокаин и хероин се влошила, а нејзината репутација била нарушена бидејќи била откриена гола, завиткана во крзнен килим по туширањето, за време на полициската претрес на куќата на Кит Ричардс во 1967 година, заедно со Ричардс, Џегер и шест други мажи (опишани од едно лице како невин собир „на чисто домаќинство“). „Тоа ме уништи“, рече таа подоцна. „Да се биде маж зависник од дрога и да се однесуваш така секогаш изгледа подобро и гламурозно. Жената во таа ситуација станува курва и лоша мајка“.
Таа го зацврсти своето враќање со еден од нејзините најпознати албуми, номинираниот за Греми во 1979 година, Broken English, опфаќајќи синтпоп и постпанк со впечатливо суров, продлабочен глас. Таа засекогаш се откажа од дрогата во 1985 година и редовно издаваше музика во текот на остатокот од нејзината кариера. Издаде 21 студиски албум.
Во нејзините подоцнежни години таа живееше во Париз.
Фејтфул имаше бројни здравствени проблеми. Во 2007 година, таа објави дека има заболување на црниот дроб хепатитис Ц, кое ѝ беше дијагностицирано 12 години претходно. Таа имаше успешна операција по дијагнозата на рак на дојка во 2006 година, и издржа бројни заболувања на зглобовите во нејзините подоцнежни години, вклучително и артритис. Во раните 1970-ти, таа страдаше и од анорексија за време на нејзината зависност од хероин. (Гардијан)