Личи на Черути и на Армани, ама има своја визија: Умит Бенан е омилениот нов дизајнер во Милано

Италија- Умит Бенан го подмлади своето име освојувајќи ја сцената за машка облека со неговата истоимена етикета во 2009 година и освојувајќи ја престижната награда „Who Is On Next“ на Пити Уомо, истата година за својата втора колекција, сѐ до 30-годишна возраст. Во годините по неговото деби, дизајнерот од Милано заслужи значително признание, се збогуваше со модните ревии и потоа се врати на пистата – отворајќи ја Модната недела во Милано во 2018 година со колекција со наслов „Господ е црн“ – и ја претстави, во 2019 година, неговата колекција Umit Benan B+ на луксузни, остро скроени унисекс облеки, од трикотажа до костим до капути од кашмир со дупло копчање.

„Во новите колекции, кои се повеќе се унисекс, прво го градам моделот на мажот, потоа го пренесувам на жената и правам прилагодувања додека не биде апсолутно совршен и за двајцата“, вели тој за својот метод на работа. За жените, облеката додава допир на мажественото, додека спротивното важи за мажите; на крајот, ова се совршено курирани парчиња кои делуваат на секое тело.

Роден во Германија од турски родители, Бенан е глобален граѓанин, посетувал интернат во Швајцарија и универзитет во Бостон, а потоа живеел  во Њујорк и Лондон. Се чини дека дел од него никогаш не се усогласил со ставот на модниот свет, сакајќи наместо тоа да прифати нешто помалку ефемерно, повеќе вкоренето во човечките приказни.

„Кога започнав во 2009 година, бев свежо излезен од престижните школи за дизајн – Istituto Marangoni, во Милано, и Central Saint Martins College of Art and Design, во Лондон – и сакав да воспоставам свој стил, свој карактер“, раскажува тој. 

„Мојот фокус беше на концептите, а не на облеката: за моите шоуа носев вистински мажи од улица, од таксист до производител на пица и создавав светови околу нив“. Но, по некое време, тој вели: „Почувствував дека тоа го правам повеќе за продажба и печат отколку за себе.

„Се сеќавам дека еден ден, во Истанбул, немав ниту една јакна и ја позајмив од татко ми, кој тргуваше со ткаенини. Тоа беше јакна со дупло копчање од  Џанфранко Фере од 1980-тите, изработена од кашмир. Носејќи го тоа палтно, тие облици, сфатив кој ќе биде новиот Умит Бенан. Сфатив дека повеќе не сум момче — морам да направам нешто позрело“.

Таа зрелост може да се разбере, делумно, преку исклучителниот квалитет на неговите ткаенини. Волната е заменета со фин кашмир, свила и кадифе, кои на облеката и даваат луксузна завеса и елеганција; Тој еднаш произведе палто во стилот на Мекинтош направен од 100-процентна свила. А сепак материјалите работат во служба на парчињата – и оние што ги поседуваат – не обратно. „Отсекогаш сум мислел дека облеката не треба да ја обзема личноста што ја носи – не треба да биде препознатлива, таа треба да биде безвременска и течна“, вели тој.

Тој чекор кон апсолутен квалитет донесе успех: денес тој нема само клиенти туку опсесивни клиенти (вклучувајќи, шепотат инсајдерите во индустријата, голем број од најпрепознатливите модни извршни директори во Милано). „Ќе ми требаат 10 години за да кажам дека тоа што го правам е совршено, но среќен сум што повеќе го немам класичниот моден клиент“, вели Бенан. „Имам лојален клиент со кој треба да разговарам“.

Меѓу неговите најрани обожаватели е модниот уредник, консултант и поранешен главен уредник на L’Uomo Vogue Роберт Рабенштајнер. „Од првиот пат кога го видов како се промовира, знаев дека е предодреден да стане голем дизајнер“, вели Рабенштајнер. „Умит е добар во опишувањето на својот свет преку колекции – тој има свој специфичен, уникатен идентитет“. Со Б+, додава тој, мисијата на дизајнерот „преведува во речиси опсесивна потрага по најдобрите ткаенини – Бенан не прави компромиси. Тој е сам свој шеф“.

Работата на Бенан се фокусира на прецизната архитектура на неговата облека, со инспирација од лабавите, но структурирани дизајни на италијанското училиште од 1980-тите и 90-тите години, како што се Нино Черути и Џорџо Армани, но со непогрешлив шмек кој е само негов.

„Јас не правам ништо ново – никој навистина никогаш не прави ништо ново – но јас го правам тоа на мој начин, бидејќи раката што го дизајнира е моја“, вели тој. „Еднаш, по една модна ревија, [печатот] ме споредија со Џорџо Армани, и јас реков: „Армани никогаш не може да биде јас.“ Не требаше да се биде сноб. Едноставно верувам дека секој е уникатен и позајмува инспирација и идеи за да ги направи свои“.

Во својата најнова колекција, тој е особено горд на одредено парче горна облека: „Апсолутно го сакам нашиот неаполски капут со дупло копчање, бидејќи е со одличен квалитет, но и поради неговата совршена рамнотежа. Помеѓу тежината на кашмирот и моделот, тој е лесен, речиси како наметка, но сепак одржува силна, класична структура. Се чувствува како да има душа кога ќе го облечеш“.

Целосноста на визијата на Бенан наскоро ќе биде изложена во неговото ново реконфигурирано ателје. Се состои од различни нивоа на зграда во областа Навигли во Милано, просторот ќе го вклучува неговиот дом, гостинска куќа од 3.200 квадратни метри и изложбен салон дизајниран да се чувствувакако приватна продавница, каде што клиентите можат да се разгалат додека разгледуваат. „Новото место ќе биде пријателска мала ниша која ќе ве натера да се чувствувате заштитени, каде што ќе можете да се напиете во барот, да изберете облека или да ги направите вашите мерења за нашата услуга по мерка“, вели тој. Тоа е намерно оддалечување од додворувањето на типичниот моден потрошувач кој талка по улиците на Милано за да ги купи најновите колекции: „Тие треба да изберат да одвојат време да дојдат кај мене“. Времето е многу добро потрошено“.