Џоли во фустан-мантил го најави есенскиот тренд на Филмскиот фестивал во Торонто

Некогаш, кога холивудските филмови не беа толку политички коректни, еден од најзначајните моменти на секси облеката беше кога жената ќе го соблече својот класичен тренч мантил, кој беше тесен на половината, и под него ќе носеше само провокативен долен веш. Штиклите, секако, беа неопходен дел од облеката.

На ова нè потсети Анџелина Џоли (50), која пристигна на Меѓународниот филмски фестивал во Торонто 2025 година за да го промовира својот нов филм „Кутур“. Актерката носеше фустан во чоколадна нијанса кој многу потсетува на тренч мантил. Фустанот се отвораше, откривајќи ги нејзините нозе во најлони и црни штикли со зашилени врвови, а позата многумина ги потсети на нејзиниот изглед на Оскарите во 2012 година, кога беше во брак со Бред Пит.

Џоли (која зборува англиски и француски) ја игра Максин Вокер, режисерка на нискобуџетни хорор филмови, која е ангажирана да направи краток филм за француска модна куќа за време на Неделата на модата во Париз. Но, за време на патувањето, таа открива дека има рак на дојка, а истовремено поминува низ развод. Нејзиниот живот се испреплетува со животот на јужносуданска манекенка и француска шминкерка, додека трите се движат низ суровиот свет на модата.

Делумно инспириран од искуството од прва рака на Анџелина Џоли со семејна историја на рак на дојка и јајници за кои таа била подложена на превентивни операции, овој тенкиот филм добива моќ од своите интимни и длабоко лични елементи на самоекспозиција.

„Но, со тоа што ја везе драмата на Американка која се движи низ Париската недела на модата со приказни за други жени затекнати во виорот, Винокур ги разредува сите.

Наместо тоа, Couture игра речиси како безрадосен одговор на сатирата на Роберт Алтман од Неделата на модата, Prêt-à-Porter, која испреплетува пообемна галерија на ликови во френетичниот циркус на висока мода. Ниту сцените на Ада ниту на Анџелина не служат како контрапункти на поитната драма со која се соочува Максин, само правејќи го филмот да се чувствува неурамнотежен и неповрзан“, оцени критиката.

„Раскажувањето приказни од женска перспектива што никогаш порано не биле споделени е нешто што го сметам за неверојатно важно – особено сега, кога се чини дека вистинските жени се маргинализирани насекаде“, рече режисерката на филмот, Алис Винокур.

Таа помина две години длабински истражувајќи ја индустријата, разговарајќи со сите, од експерти за убавина до агенти за модели. „Со секој проект, уживам да се потопувам во свет што ми е нов и да му пристапувам на речиси документарен начин“, додаде режисерката, која имаше голема поддршка од Шанел за да го направи филмот.

Шанел соработуваше со Винокур уште во фазата на пишување сценарија, дозволувајќи ѝ пристап зад сцената на нејзините ревии и снимање клучни сцени во париските салони и работилници за висока мода, а исто така обезбеди и костими за клучна сцена од модната ревија.