Дали гладот ​​е најсмртоносното оружје во модерните конфликти?


Степенот на гладување на меѓународно ниво е доказ за нашиот колективен неуспех досега да ги исполниме нашите обврски кон нашите сограѓани, пишува готвачот Андрес Торес, основач на невладината организација Глобал Хуманитарија и сопственик и главен готвач на ресторанот Каса Нова со зелена ѕвезда Мишелин. Според него околу 783 милиони луѓе ширум светот немаат доволно храна за јадење, а повеќе од 85% од тие луѓе живеат во земји погодени од конфликти. И тоа не е случајно.

Гладувањето намерно го користат агресорите во конфликтните зони од Газа и Украина до Јемен и Демократска Република Конго. Во 2018 година, ОН ја усвоија Резолуцијата 2417, со која се признава врската помеѓу конфликтите и гладот. Денес, конфликтот останува главен двигател на акутната и хроничната несигурност во храната.Во август, израелскиот министер за финансии Безалел Смотрич посочи дека намерното гладување на Газанците може да биде „оправдано и морално“, во остварување на целите на земјата, по обвинувањето од Меѓународниот кривичен суд дека израелското раководство намерно го користи гладот ​​како тактика на војна. Акциите што ги презема Израел за да ја попречи испораката на хуманитарна помош и да ја уништи критичната инфраструктура резултираа со тоа експерти на ОН да прогласат глад низ Газа.Смртта на децата на сите делови на територијата од неухранетост и дехидрација е опишана како дел од израелската „геноцидна кампања за гладување“.

Русија се соочи со слични обвинувања во нејзиниот конфликт со Украина, намерно уништувајќи ги местата за дистрибуција на помош и ограничувајќи ја испораката на хуманитарна помош, на пример, во Мариупол за време нанападот на градот во почетокот на 2022 година, оставајќи ги граѓаните без пристап до храна или здрава вода за пиење.

Овие примери добија значително внимание и помош, иако во недоволни количини за целосно да се реши проблемот, но има и други кои се помалку познати и на кои помалку итно се реагира. Во Судан, повеќе од 2,5 милиони Суданци ја гледаат потенцијално „најтешката криза со глад во светот“, бидејќи и суданските вооружени сили и силите за брза поддршка продолжуваат да ги изгладнуваат цивилите фатени меѓу нив за време на конфликтот што беснее повеќе од една година. Секоја страна ја обвинува другата за блокирање на испораката на помош.

„Спасете ги децата“ проценува дека три од четири судански деца сега доживуваат дневен глад. Овој глад сам по себе се искористува, бидејќи неухранетите деца се намамени да им се придружат на вооружените групи со ветувања за храна, а потоа се бара да учествуваат во ужасно насилство.

И покрај оваа непосредна хуманитарна катастрофа, меѓународниот одговор не одговара на потребата. Додека 2 милијарди долари беа ветени на посебна конференција во април 2024 година, помалку од половина од таа сума беше наменета за хуманитарна помош, а голем дел од тоа не се оствари.За жал, ова не е невообичаено. Се проценува дека 60% од смртните случаи во децениската граѓанска војна во Јемен се резултат на глад. Сепак, напорите за собирање средства за хуманитарна помош во 2023 година паднаа за 3,1 милијарди долари помалку од целта поставена од ОН. Во текот на 2023 година, недостатоците во финансирањето значеа дека помошта во храна беше повлечена за 10 милиони Авганистанци помеѓу мај и ноември.

И националните држави имаат морални и законски обврски да обезбедат помош за справување со гладот ​​поврзан со конфликти и несигурноста во храната. Нациите, кои дејствуваат колективно, се меѓу единствените актери со потенцијал да дејствуваат во потребниот обем.

Како што конфликтите достигнуваат нови највисоки нивоа по Втората светска војна, несигурноста во храната расте од година во година. Заштитата од глад и неухранетост е основно човеково право што демократските национални држави ширум светот се обврзани да го бранат.

Во време кога расте неизвесноста околу веродостојноста на клучните сојузници, императив е ЕУ да биде стабилна и да продолжи со движењето кон нула глад.Се разбира, обезбедувањето на потребната хуманитарна помош е исклучително предизвик, но не е невозможно. Ниту тоа не е опционално, бидејќи од него зависи животот на милиони луѓе во најочајни ситуации. (Еуроњуз)