Зошто постарите луѓе имаат проблем со одење: Овој витамин е клучен

Сигурно сте забележале дека повеќето постари луѓе имаат некаков проблем при одење, па во продолжение ви го пренесуваме одговорот зошто е тоа така.

Темпото и леснотијата на одење може да бидат показател за вашето здравје и дали стареете „добро“.

Се смета дека губиме 0,1% од невроните (нервните клетки) секоја година (помеѓу 20 и 60 години), а загубата се забрзува потоа.

Ако живеете до 90 години, вашиот мозок ќе изгуби 150 грама ткиво од тежината што ја имаше кога сте имале 50 години.

Истражувањата покажаа дека брзината на одење на 45 години е силен показател за физичкото и менталното здравје што нè очекува подоцна во животот. Инаку, забележителен е и падот на брзината на одење од моментот кога ќе наполните 60 години.

Намалувањето на брзината и леснотијата на вашето одење може да биде ран показател за невродегенеративни состојби, како што е Паркинсоновата болест. Паркинсоновата болест се меша со пораките што мозокот ги испраќа до мускулно-скелетниот систем, предизвикувајќи одењето на една личност да биде побавно, помалку симетрично и поневообичаено.

Како што се намалува квалитетот на когнитивната функција, должината на чекорот за време на одење е значително пократка. И времето потребно за завршување на чекорите се зголемува.

Сложениот процес на одење вклучува и механизам кој нè спречува да се сопнеме со сопствените нозе, на пример. Мускулите на предниот дел на долниот дел на ногата се дизајнирани да го повлечат стапалото нагоре додека се ниша напред. Со текот на годините, кај некои луѓе овој механизам почнува да функционира помалку, па се почести се сопнувањата и паѓањата.

Ова предизвикува стапалото да се спушти така што прстите се удираат во земјата, предизвикувајќи опасност од сопнување.

Оваа состојба може да биде последица на дијабетес, но и последица на неправилно седење и долго држење на телото во лоша положба.

Стеснување на артериите

Ако чувствувате болка во вашите глутеални мускули и во задниот дел на ногата, па дури и во потколеницата кога одите, а таа исчезнува кога ќе престанете да се движите, може да имате болест на периферната артерија.

Присуството, а потоа отсуството на болка во однос на движење или одмор се нарекува клаудикација. Ова се случува затоа што артериите кои ги снабдуваат нозете со крв се стеснуваат. Кога одите, има зголемена потреба за кислород од мускулите на нозете.

Како резултат на стеснувањето, артериската крв што тече кон нозете не може да ја задоволи побарувачката на кислород и мускулите стануваат анаеробни (гладни од кислород), што предизвикува ослободување на млечна киселина. Млечната киселина предизвикува грчеви. Но, кога ќе престанете да се движите, на мускулите им е потребен минимален кислород, па болката исчезнува.

Фактори на ризик за заболување на периферните артерии вклучуваат пушење, висок холестерол, висок крвен притисок и дијабетес. Фамилијарна историја на васкуларни заболувања е исто така фактор на ризик.

Недостаток на витамин Б12

Недостатокот на рамнотежа при одење често се поврзува со прекумерно консумирање алкохол, но може да укажува и на недостаток на витамин Б12.

Утврдувањето на симптомите кај возрасните може да трае со месеци, па дури и години, но кај децата оваа состојба може да се открие побрзо поради созревањето на нервниот систем и клучната улога на витаминот Б12 во заштитата на нервниот систем од нарушувања.

За среќа, лекувањето на недостаток на витамин Б12 со инјекции е релативно едноставно и во повеќето случаи добро се поднесува. Во некои случаи, додавањето храна богата со Б12 во исхраната – како месо, риба, јајца и млечни производи – може да биде доволно за да се ублажат симптомите.

Проблемите со внатрешното уво, како што е лавиринтитисот, може да бидат краткотрајна причина за проблеми со рамнотежата при одење.

Инфекцијата на внатрешното уво доведува до проблематично движење на течноста во тој дел од увото, што го отежнува интерпретацијата на нервните сигнали од увото до мозокот. Ова резултира со тоа што телото не ги интегрира целосно овие информации со визуелните и позиционите информации.

„Со возраста, одењето неминовно станува потешко и заморно. Но, ако забележите дека почесто се сопнувате, се сопнувате, па дури и паѓате, или дека одењето ви стана значително потешко за кратко време, консултирајте се со вашиот лекар“, советува Адам Тејлор, професор и директор на Центарот за клиничка анатомија на Универзитетот Ланкастер.