Западни медиуми за воените закани од Трамп

Западните медиуми ја коментираа прес-конференцијата на новоизбраниот американски претседател Доналд Трамп, кој изјави дека не исклучува употреба на воена или економска принуда за да се добие контрола над Панамскиот канал и Гренланд. Тој, исто така, ја демонстрираше својата намера да го преименува Мексиканскиот залив во „Заливот на Америка“, а неколку дена претходно предложи Канада да стане дел од САД.

Американскиот весник „Вашингтон пост“ пишува дека на прес-конференцијата Трамп уште еднаш ја покажал својата склоност кон чудни допирни точки меѓу темите за кои разговара, навреди, лажни изјави и хиперболи. Според весникот, тој направил мрачна слика за моменталната состојба на земјата, нарекувајќи ги САД „страшно место“ и давајќи бројни неточни тврдења за политиките на администрацијата на претседателот Џо Бајден.

Изданието забележува дека заканите за суверенитетот на другите земји се во спротивност со предизборните ветувања на Трамп за ставање крај на војните, а не за нивно започнување. Сепак, од првиот мандат на Трамп, неговата надворешна политика „Америка на прво место“ бележи чести отстапувања од дипломатските норми и неговиот дрзок национализам, пишува Вашингтон пост. Во врска со неговата изјава дека Мексиканскиот залив ќе го преименува во „Заливот на Америка“, весникот појаснува дека постојат механизми за преименување на географските карактеристики кои ги признава федералната влада, но доколку таквата промена стане официјална, тоа не значи дека другите земјите ќе го признаат.

 „Волстрит џурнал“ пишува дека повиците на Трамп до САД да ја преземат контролата врз Гренланд, Канада и Панамскиот канал ја отсликуваат неговата фасцинација од старата идеја, но применета во 21 век – дека големите сили треба да ги разделат сферите на влијание и да ги заштитат своите економски и безбедносни интереси со наметнување на нивната волја на нивните помали соседи.

Ако Трамп направи дури и мал дел од она што го опиша, од кои секоја е крајно неверојатно, тоа би можело да значи големи промени во глобалната улога на Америка, велат аналитичарите за публикацијата. Тие велат дека тврдењето на Трамп дека ќе ја анектира Канада е блеф за да привлече внимание пред трговските разговори со Отава.

Волстрит џурнал објаснува дека секој што е загрижен дека Трамп навистина може да го направи она што го вели, може да се сети на неговото ветување за време на неговиот прв мандат дека ќе го натера Мексико да плати за ѕидот што сакаше да го изгради долж јужната граница на САД, идеја за која престана да зборува бидејќи тешкотиите при неговото спроведување станаа јасни и други прашања добија приоритет.

„Њујорк тајмс“ објавува дека на прес-конференцијата имало многу дежа ву, потсетувајќи се на сцените од неговиот прв мандат како претседател – теориите на заговор, измислените факти, жестоките поплаки, нејасните референци за „луѓе“ кои никогаш не ги именува и паушалното тврдење дека американската национална безбедност сега е загрозена, но без да се дефинира како стратешкото опкружување се променило на начин што може да го натера да прекрши суверенитет на независни држави.

 „Фајненшл тајмс“ забележува дека кинеската валута достигна најниско ниво во изминатите 16 месеци, бидејќи потенцијалот за нагло зголемување на тарифите од администрацијата на Трамп ја подгреа загриженоста за изгледите за раст на втората по големина економија во светот.

  „Гардијан“ напиша дека забелешките на Трамп биле дадени за време на бесмислена средба со новинарите и веројатно ќе предизвикаат дипломатска тревога низ светот.

Неговите забелешки означуваа драматична ескалација на реториката околу клучниот Панамски канал, кој САД првично го изградија во 1914 година и работеше во поголемиот дел од 20 век, вели весникот, додавајќи дека конфронтацискиот став ги повторува тензиите што доведоа до инвазијата на САД Панама во 1989 година.

На прв поглед сето ова изгледа како политички театар на апсурдот, но Трамп има навика незамисливото да го претвора во замисливо и неизбежно, пишува Гардијан.

  „Телеграф“ забележа дека присоединување на Гренланд кон САД ќе претставува најголемо територијално проширување на земјата од купувањето на Луизијана од Франција во 1803 година.