Вселенскиот телескоп „Џејмс Веб“ сними раѓање на ѕвезда


Вселенскиот телескоп на американската вселенска агенција НАСА, „Џејмс Веб“, снимил спектакуларна сцена, а тоа е раѓање на ѕвезда.

Станува збор за младата ѕвезда HH212, која се наоѓа на околу 1.300 светлосни години од Земјата, сместена во соѕвездието Орион. Би-би-си пишува дека ѕвездата е стара само 50.000 години и дека нејзината фотографија би можела да понуди увид во формирањето на ѕвездите.

Самата ѕвезда не е видлива на фотографијата бидејќи е опкружена со густ облак од прашина и гасови, но може да се видат розово-црвените млазови што ги испушта ѕвездата од нејзините полови. Овие млазови се направени од молекуларен водород, два атоми на водород споени заедно, па оттука и ознаката HH во името на ѕвездата. Млазовите светат бидејќи ударните бранови ги загреваат додека се судираат со околниот материјал.

Фотографијата е направена главно на инфрацрвена бранова должина од 2,12 микрони, што го опфаќа вториот дел од името на ѕвездата. Оваа бранова должина му овозможува на телескопот да „ѕирка“ низ прашината и појасно да ги види млазниците. „Џејмс Веб“ е најмоќниот вселенски телескоп некогаш изграден и може да фотографира десет пати поостри од оние направени од вселенскиот телескоп Хабл.

Млазовите се клучна карактеристика на формирањето на ѕвезди бидејќи помагаат да се регулира нејзиниот раст. Како што ѕвездата се собира под гравитација, таа се врти побрзо и побрзо. Ако се врти премногу брзо, ќе се распадне, а за да се спречи тоа, мора да елиминира дел од аголниот моментум, односно ротационата енергија. Еден начин да го направите ова е да лансирате млазници од половите долж магнетните полиња завиткани со ротирачки диск од гас и прашина.

Ѕвездата HH212 се наоѓа во близина на трите светли ѕвезди кои го формираат „појасот“ на Орион. Изгледа како што изгледаше нашето Сонце кога беше „родено“ пред околу 4,6 милијарди години. Со проучување на оваа ѕвезда, астрономите можат да дознаат повеќе за потеклото на нашето Сонце и Сончевиот систем.

HH212 е набљудуван 30 години, а научниците набљудувале како неговите млазови се менуваат со текот на времето. Со комбинирање на фотографиите во „филм“ можат да ја измерат брзината на млазовите, која е поголема од 100 километри во секунда. „Џејмс Веб“ ќе продолжи да ја следи ѕвездата HH212 и другите региони кои формираат ѕвезди за да ги открие тајните на космичкото раѓање.