Во Германија на една муслиманка ѝ беше забрането да биде судија-поротник затоа што носи шамија

На една муслиманка не ѝ беше дозволено да служи како поротник со образложение дека носењето традиционална шамија го нарушува принципот на државна неутралност во Германија. Таа сега поднела уставна жалба против таа одлука, пишува ДВ.

Во германските училишта, дебатата за носење традиционални шамии не е нова. Но, сега оваа тема повторно предизвика жестоки дискусии во Германија. Се чинеше дека ова прашање беше разјаснето во 2015 година, кога федералниот уставен суд пресуди дека целосната забрана за носење шамии, како што носат муслиманките, за учителките не е во согласност со верската слобода, загарантирана со Уставот.

Жената тврди дека шамијата не е израз на религиозен став
Девет години подоцна, највисокиот германски суд треба повторно да се занимава со оваа тема. Тужбата е поднесена од судија-поротник, односно граѓанин кој како член на поротата учествува во донесувањето на судската пресуда. Таа беше избрана на оваа функција во 2023 година, но според одлуката на Вишиот суд (ОЛГ) во Хам во провинцијата Северна Рајна-Вестфалија, и беше забрането да ја извршува оваа функција поради носење традиционална шамија.

Образложение: поротникот не смее да истакнува верски симболи за време на судењето, бидејќи тоа го нарушува принципот на неутралност. Но, тој суд беше во дилема, го спомна „конфликтот на уставно заштитеното право на практикување вероисповед со државните принципи на неутралност при вршење на должностите на поротник“.

Одбиената судијка на рочиштето тврдеше дека носењето шамија не значи искажување верски став или светоглед, туку дека тоа за неа е верска должност. Поротник кој носи шамија, рече таа, ќе ја одрази различноста и плурализмот на општеството. Истовремено, тоа би го зголемило прифаќањето на судските пресуди.

Поддршка на Друштвото за слобода
Така гледа адвокатката Сара Линколн од независното Друштво за слобода (GFF). Таа во интервју за Дојче веле вели: „Станува збор за поротници, тие се доброволни (доброволни) судии, кои треба да го претставуваат целото општество. Тие не носат униформи и се препознатливи како приватни лица кои не подлежат на барања за неутралност на државата“.

Според ГФФ, исклучувањето на одредени групи може да ја поткопа довербата во судството, вели Сара Линколн. Муслиманките кои носат шамии се исто така дел од германското општество“. Само затоа што некој носи религиозни симболи, како што е еврејска шамија или шамија како што носат муслиманките, не значи дека таа личност не е способна објективно и праведно да суди, истакнува Линколн.

Католиците ретко се препознаваат по својот изглед
Како строго побожен католик, неговата религија обично не може да се види по начинот на кој се облекува, вели овој експерт и додава: „Тоа значи дека прописите за неутралност главно се однесуваат на муслиманките и нивните шамии“.

Таа граница би се преминала доколку поротникот носеше бурка. Со таа облека се покрива се освен очите. „Бидејќи, вие комуницирате и со вашето лице, користејќи изрази на лицето“, вели Сара Линколн. Според тоа, таа смета дека целосното покривање на лицето на поротник е неспојливо со извршувањето на таа должност.

Сомнежи за уставната лојалност
„Постои легитимен интерес лицата кои судат други да ги споделуваат основните принципи на нашата демократија и основните права“, нагласува адвокатот Линколн. Доколку поради изјавите во јавноста постојат сомневања за уставната лојалност на судиите волонтери, тие би можеле да бидат исклучени од судењето. „Така, на пример, десничарските екстремисти или исламисти може да се спречат да ги воведат своите ставови во пресудите“, вели Сара Линколн.

Муслиманката која сега поднела тужба пред Уставниот суд, според мислењето на експерт од Друштвото за слободи, е особено погодна за оваа должност. Меѓу другото, таа е обучена и образована наставничка, која држи предавања за религиозно мотивираниот екстремизам, антисемитизам и расизам.

Враќањето во училницата било спречено поради марамата
Оваа работа тужителката ја извршувала само кратко, бидејќи по раѓањето на децата била на родителско отсуство до 2006 година. Истата година, провинцијата Северна Рајна-Вестфалија, каде што живее, воведе забрана за верски симболи во државните училишта. Од забраната се изземени приказите на христијанските и западните образовни и културни вредности или традиции.

Наставничката муслиманка била спречена да се врати во училницата поради шамијата. Без разлика, таа конкурирала во неколку училишта, но не добила позиција. Затоа завршила дополнителна обука како семеен терапевт во 2008 година.

15 години по промената на професијата, тој мора повторно да доживее отфрлање од германската држава поради неговата религија и изглед. Овој пат како поротник. Нејзината последна надеж сега е Уставниот суд.