Во бункерот на Борис Џонсон: „Сѐ заврши во солзи“

Тимот на Борис Џонсон денеска беше во солзи откако премиерот конечно призна дека останал без опции по 48 часа опсада на Даунинг стрит.

За самиот лидер на ториевците се вели дека бил „сангвистичен“ наместо лут или вознемирен кога тој и неговиот тим препознале дека „пробале сè“ околу 8,30 часот.

Во текот на претходните два часа, бројот на оставки на владата надмина 50, вклучително и неколку од неговите најлојални министри во кабинетот, а новиот министер за финансии Надим Захави јавно го повика Џонсон да си оди.

Сепак, според упатените, промената била помирна проценка на ситуацијата, наместо некој посебен удар. Еден од нив изјави за „Дејли мејл“: „Вчера имаше работи што изгледаа можни… но ние пробавме сè. Размислувањето за нештата преку ноќ и ова утро покажаа дека не беше возможно“.

Персоналот беше помалку присебен од премиерот, а за неколкумина беше кажано дека се „неверојатно вознемирени и во солзи“ додека го пишуваше својот говор за оставка во кој изјави: „Сакам да знаете колку сум тажен што се откажувам од најдобрата работа на светот“.

Џонсон беше сликан како го прегрнува своето семејство во Даунинг стрит откако го одржа својот говор, држејќи го својот син Вилфред додека ја бакнуваше својата сопруга Кери, која ја носеше деветмесечната ќерка Роми.

Најверните сојузници на премиерот, Џејкоб Рис-Мог и Надин Дорис, беа сликани како му аплаудираат на лидерот на ториевците додека беше пречекан од персоналот кога тој се врати во број 10.

Се разбира дека премиерот бил „главно сам“ додека ја напишал изјавата за оставка. Потоа ги испрати помошниците и Кери на улица да чекаат додека тој се подготвува да ја каже оставката. „Пред говорот секогаш сакате да бидете неколку минути сами“, рекоа тие.

Џонсон чекореше до подиумот во Даунинг стрит, соочен со низа камери и микрофони од светските медиуми, и откри дека ќе се повлече, гледајќи само неколку метри подалеку од неговата емотивна сопруга, која ја носеше нивната ќерка во „кенгур“, и неговиот персонал.

Околу 20 пратеници беа, исто така, надвор од бр. 10, ракоплескајќи и навивајќи додека тој го завршуваше својот говор во кој рече дека признава „никој не е незаменлив“ – помалку од три години откако тој извојува убедлива победа на општите избори.

Џонсон изгледаше – за него – релативно добро негуван на говорот, без знаците за бебешка болест што понекогаш се појавуваат на неговото рамо. Неговата коса исто така беше под контрола од вообичаено. „Треба да се потрудите“, рече еден од поддржувачите.

„Тоа беше прекрасен говор, совршен и тој го доби вистинскиот тон“, рече еден помошник.

Откако се врати во Даунинг стрит Џонсон ги прегрна своите две деца и ја бакна Кери во образот.

Премиерот одржа уште еден приватен говор во Собата со столбови во Даунинг стрит за целиот персонал – иако се смета дека Кери била на друго место во зградата.

„Тој рече огромна, огромна благодарност за сето она што го направија во текот на три години и нивните огромни достигнувања“.

Персоналот беше сликан како му аплаудира додека му се насмевна на својот син Вилф. Откако разговараше со персоналот, тој веднаш се врати на работа со назначување министри, пред да претседава со Кабинетот во 15 часот.