Тачер, Палме, Ѓинѓиќ и други: Убиства и атентати на лидери во Европа
Словачкиот премиер Роберт Фицо беше застрелан и ранет во средата, со што стана последниот европски лидер кој беше цел на обид за атентат. Тој беше подложен на 3,5 часовна операција, неговата состојба е стабилна, но уште критична.
Иако обидите за атентат врз лидери во Европа беа релативно ретки во последните 50 години, голем број истакнати европски политичари беа цел на напади во последниве децении.
Подолу се некои од најпознатите случаи.
Ана Линд, 2003 година
Шведската министерка за надворешни работи и водечка социјалдемократска политичарка Ана Линд беше смртно ранета при убод со нож во стоковна куќа во центарот на Стокхолм во септември 2003 година. Напаѓачот беше уапсен две недели подоцна и осуден на доживотен затвор.
Зоран Ѓинѓиќ, 2003 година
Српскиот премиер Зоран Ѓинѓиќ беше убиен во март 2003 година, во Белград, Србија. Ѓинѓиќ беше прозападен политичар кој го предводеше соборувањето на автократот Слободан Милошевиќ во 2000 година.
Жак Ширак, 2002 година
Францускиот претседател Жак Ширак преживеа обид за атентат во јули 2002 година, откако напаѓач испука истрел во него, но промаши додека ги прегледуваше војниците на Денот на Бастилја.
Пим Фортаун, 2002 година
Добро познат холандски политичар кој беше критичен кон имиграцијата и исламот, Фортаун беше убиен во мај 2002 година, девет дена пред општите избори. Тој беше застрелан и убиен од активист за правата на животните.
Волфганг Шојбле, 1990 година
Германскиот политичар Волфганг Шојбле остана делумно парализиран откако беше застрелан три пати на настан на изборна кампања само неколку дена по повторното обединување на Германија во 1990 година.
Тој продолжи да служи како пратеник во германскиот парламент во време од 50 години. Тој почина минатата година.
Улоф Палме, 1986 година
Шведскиот социјалдемократски премиер Улоф Палме беше убиен на улица во центарот на Стокхолм во февруари 1986 година додека си одеше дома со сопругата по една вечер во кино. Осомничениот, кој беше осуден во 1988 година, на крајот беше ослободен по жалба.
Маргарет Тачер, 1984 година
Британската премиерка Маргарет Тачер, наречена „Железната дама“, за влакно избегна огромна експлозија во хотел во кој престојуваше во Брајтон, Англија. Бомба со доцно активирање беше поставена во хотелот пред конференцијата на Конзервативната партија од страна на членовите на Ирската републиканска армија (ИРА).
Во експлозијата загинаа пет лица.
Јован Павле Втори, 1981 година
Папата со полско потекло беше застрелан на плоштадот Свети Петар во срцето на Ватикан во мај 1981 година. Добивајќи две прострелни рани, тој сепак се извлече и повеќе години подоцна неговиот напаѓач побара и доби помилување од италијанскиот претседател Карло Чампи.
Алдо Моро, 1978 година
Поранешниот премиер и претседател на италијанските демохристијани Алдо Моро беше киднапиран од членовите на крајно левичарската милитантна група Црвени бригади во март 1978 година, кои побараа ослободување на затвореници во замена за негово ослободување. Два месеци подоцна, тој беше пронајден мртов во багажникот на автомобилот „рено 4“.
Луис Кареро Бланко, 1973 година
Набргу откако стана шпански премиер во последните години пред смртта на десничарскиот диктатор Франциско Франко, Луис Кареро Бланко беше убиен во бомбашки напад на улица во Мадрид од баскиската националистичка милитантна група ЕТА. (Ројтерс)