Потресни слики од Газа. Децата гладуваат и умираат: „Нивните мали тела се гасат“

По четири месеци израелска опсада, малкуте преостанати болници во Газа отворија одделенија за да го сместат растечкиот број тешко неухранети деца. Лекарите се толку гладни што чувствуваат вртоглавица додека ги посетуваат пациентите, а новинарите што ја следат ситуацијата на терен честопати се премногу слаби за да стигнат до клиниките, објавува „Вашингтон пост“.

Хуманитарните организации со месеци предупредуваа за претстојната криза, бидејќи Израел ја прекина помошта за Појасот Газа и се обиде да ги замени операциите на Обединетите нации со дистрибутивни точки во областите контролирани од војската. Израелските власти изјавија дека овој потег имал за цел да изврши притисок врз Хамас.

Но, сведочењата оваа недела од лекари, хуманитарни работници и жители на Газа јасно покажуваат дека најлошото сценарио се остварува. Според Обединетите нации, речиси еден од тројца луѓе во Газа останува без храна со денови, а болниците пријавуваат растечки број смртни случаи од неухранетост и глад.

„Нивните мали тела откажуваат“

Министерството за здравство во Газа соопшти дека уште десет лица починале од глад во последните 24 часа, со што бројот на смртни случаи од глад од почетокот на војната достигна 111. Меѓународниот комитет за спасување (МКС) соопшти дека неговите тимови забележале пораст на бројот на деца кои биле итно префрлени во болница во последните денови поради неухранетост.

„Нивните мали тела откажуваат, не можат да дишат, нивниот имунолошки систем откажува“, рече Скот Ли, вршител на должноста директор на МКС за окупираните палестински територии. Тес Инграм, портпаролка на УНИЦЕФ, рече дека зголемувањето на неухранетоста кај децата можело да се спречи, но дека здравствениот систем е „на работ на колапс“. „Бројките едноставно се зголемуваат затоа што децата немаат доволно храна, вода и здравствена заштита“, рече таа.

За време на војната, Израел воведе строги ограничувања на количината на храна и друга помош што може да влезе во Појасот Газа. Повремено дозволуваше повеќе камиони да влезат, како на пример за време на шестнеделното примирје претходно оваа година. Но на 2 март, Израел повторно ја воведе блокадата и само делумно ја олесни во мај, откако премиерот Бенјамин Нетанјаху изјави дека „сликите на масовен глад“ би можеле да го чинат губење на поддршката од САД и другите сојузници.

На брифингот за медиумите во средата, израелски воен претставник изјави дека Газа се бори со залихите од храна, но ги обвини Обединетите нации за неуспехот да ја дистрибуираат помошта. „Нема ограничувања, премините се отворени, само донесете ги камионите и земете ја помошта. И ги гледаме тие слики и можам да ви кажам дека го сфаќаме тоа многу сериозно. Ја анализираме количината на калории по глава на жител во Газа“, рече тој, зборувајќи под услов на анонимност, во согласност со правилата на брифингот.

Обединетите нации велат дека израелските власти имаат монопол врз одлучувањето кој и колку може да влезе во Газа, како и врз видовите стоки што се дозволени. „Откако помошта ќе влезе во Газа, таа мора да помине низ сложен систем на координација со израелските сили, низ активна борбена зона, преку оштетени патишта и со чести одложувања на контролните пунктови или низ области контролирани од криминални групи“, изјави шефот на хуманитарната помош на ОН, Том Флечер, пред Советот за безбедност во Њујорк.

Кога ќе пристигне помошта, додаде тој, гладните луѓе често се обидуваат да зграбат брашно од камионите. Способноста на Газа да произведува сопствена храна е речиси целосно уништена, бидејќи израелските воени операции уништија земјоделски области и производствени капацитети. Со зголемувањето на температурите, цивилите останаа без храна, вода или какви било залихи.

Смрт на патот до храна

Палестинците во Појасот Газа зависат од хуманитарна помош, до која повеќето се мачат да пристапат според новиот израелски систем. Според локалните здравствени власти, повеќе од илјада луѓе се убиени додека се обидувале да стигнат до дистрибутивните точки управувани од американски компании, каде што помошта се дистрибуира по принципот „прв дојден, прв услужен“.

Телата на ранетите во израелските напади често се видливо неухранети, како што покажуваат фотографиите. Во населбата ал-Сабра во Газа, 25-годишната Ајат ал-Соради изјави дека била толку неухранета за време на бременоста што родила близнаци, Ахмед и Мазен, два месеци предвреме. Секој од нив тежел околу 900 грама, а таа ги чувала речиси еден месец додека медицинските сестри ги хранеле со адаптирано млеко.

Но, дури и болничкиот персонал останува без храна. Брашно, млеко, јајца и месо, кои биле достапни за време на претходниот прекин на огнот, исчезнаа од пазарот. Кеса брашно и леќа можела да чини речиси 200 долари. Во WhatsApp групите, палестинските семејства разменуваат храна за бебиња од ист тип што лекарите им ја препорачале на Ахмед и Мазен. Семејството едвај можеше да си го дозволи тоа откако близнаците беа отпуштени од болница. Ахмед почина 13 дена подоцна. „Имаше два месеци“, рече таа. Сè уште беше тешко да се нахрани Мазен, преживеаниот близнак.

Соради вели дека млекото за бебиња било речиси невозможно да се набави. Го разредувала со оризова вода за да трае подолго, но детето едвај постигнало никаков напредок. Пред десет дена, тој бил повторно примен во болница со висока температура и тешкотии при дишењето, со тежина од само три килограми.

Хуманитарните работници велат дека родителите низ Газа редовно прескокнуваат оброци, понекогаш останувајќи без храна со денови, за да ги нахранат своите деца. Во Деир ал-Балах, Тагред Џума, 55-годишна активистка за правата на жените, која вели дека е релативно подобро бидејќи сè уште прима плата, рече дека косата почнала да ѝ паѓа и дека чувствува пецкање во делови од телото поради рационализирањето на храната.

Во северниот округ Шеик Радван, роднините на двомесечната Шам Емкат рекоа дека девојчето било прогласено за мртво во 23,30 часот претходната вечер во болницата Рантиси. „Мајката на Шамка е во многу лоша состојба“, рече Екрам Емкат, тетка на починатото дете, додавајќи дека девојчето тежело помалку од два килограми кога починало. Било толку мало што сите нејзини коски можеле да се избројат.

Преживување со супа од леќа

Во отворено писмо објавено во средата, потпишано од 115 организации, вклучувајќи ги „Лекари без граници“, „Мерси корпс“ и „Спасете ги децата“, се вели дека блокадата на Израел и тековните воени операции туркаат повеќе од два милиони жители на Газа, вклучително и хуманитарни работници, кон бавна смрт од глад.

Жулиет Тума, портпаролка на агенцијата на ОН за палестински бегалци, рече дека нејзините колеги почнале да добиваат пораки за помош од персоналот кој гладува и е исцрпен. Во интервјуа за „Вашингтон пост“ оваа недела, лекарите, здравствените службеници и хуманитарните работници се извинија за недостатокот на концентрација, наведувајќи го гладот како причина.

Многумина преживуваат само со супа од леќа, рече Ахмед ал-Фара, раководител на педијатрија во болницата „Насер“. Во интервју во средата, Ејад Амави, директор на болницата „Маченици ал-Акса“ во Деир ал-Балах, се извини и рече дека морал да направи пауза поради главоболки и вртоглавица. Неговото шестчлено семејство успеало да набави два килограми брашно претходниот ден, кое, според него, ќе им трате ден и пол. „Главниот проблем е што постојано сте преокупирани со тоа каде и како да набавите храна“, рече тој.

„Новинарите гладуваат“

Амави изгуби седум килограми од почетокот на војната, некои изгубија повеќе. Лекарите и медицинските сестри се борат со долги смени на празни стомаци. Некои, вели тој, „не можат ни да стојат на нозе“. Во соопштение објавено во вторник, група новинари на АФП предупредија дека условите за нивните палестински колеги во Газа се „неподносливи“ поради израелската блокада и гладот.

Главниот фотограф на АФП таму, идентификуван како Башар, напиша на својата Фејсбук страница дека повеќе нема сила да работи. Други колеги почнаа да го кажуваат истото. „Во последните денови, од нивните кратки пораки научивме дека нивните животи виси на конец и дека храброста што ја покажаа со месеци за да ги донесат вестите до светот нема да биде доволна за преживување“, се вели во соопштението.

АФП е основана во август 1944 година. „Нашите новинари беа убиени, ранети и заробени во воени зони, но никогаш не сме биле сведоци на колеги кои умираат од глад“, се заклучува во соопштението.