Одлуката на Бајден Украина да ги користи ракетите АТАКМС ги зголеми влоговите во војната

Одлуката на американскиот претседател Џо Бајден да ѝ дозволи на Украина да користи американски ракети со долг дострел во Русија ја следи познатата шема.

Белата куќа со месеци одбива да го одобри барањето за оружје од Украина, плашејќи се дека тоа ќе биде ескалаторно. Киев гласно го осудуваше одбивањето и токму кога се чини дека барањето е заглавено, администрацијата на Бајден го одобрува.

Барањето на Украина за ХИМАРС, тенкови „Абрамс“, „Ф16“ – сето тоа следеше слична шема на одбивање, а потоа доделување, речиси во моментот кога е предоцна.

Дали е предоцна армиските тактички ракетни системи, или АТАКМС, произведени во САД, да направат разлика ако погодат цели длабоко во Русија?

Одговорот е сложен и можеби објаснува дел од неподготвеноста на администрацијата на Бајден да даде дозвола.

Прво, има ограничена понуда на АТАКМС што Украина може да ги добие. Така, дури и Киев да може да удри длабоко во Русија – а подолгиот дострел на АТАКМС е 100 километри – нема да донесе промена преку ноќ на бојното поле.

Аналитичарите го наведоа обемот на руските цели што се во дострелот на овие проектили – при што Институтот за проучување на војната наведе стотици цели – откако администрацијата на Бајден информираше дека руските аеродроми во дострелот АТАКМС ги евакуирале нивните напаѓачки авиони подлабоко во Русија. .

Но, навистина, Украина нема да добие доволно АТАКМС за да го смени текот на војната.

Второ, Украина успеа да навлезе подлабоко во Русија користејќи домашно произведени и поевтини дронови. Соединетите Држави се согласија да помогнат во финансирањето на развојот на овие уреди, кои се чини дека предизвикаа хаос околу аеродромите во Москва и низ руската енергетска инфраструктура.

Трето, дозволата за употреба на американски прецизни ракети за да се погоди подлабоко во Русија е, како што звучи, многу провокативна.

Вистина е дека Москва сега е прилично воено слаба и веројатно нема да бара целосен конфликт со НАТО или со САД.

Но, во одреден момент, Кремљ ќе се обиде да го обнови своето одвраќање. Московските разузнавачки служби се обвинети за саботажа на цивилни цели низ Европа, вклучително и неодамнешните извештаи дека биле поставени експлозивни пакети во курирски авиони во Европа.

Администрацијата на Бајден беше коректна кога ја мереше практичната корист од ударите со подолг дострел, наспроти потенцијалот за цивилна колатерална штета во земјите-членки на НАТО, доколку Русија се чувствува должна некако да возврати.

Значи, тоа не беше толку едноставна или очигледна одлука како што тврдеа некои застапници во Киев. Се чини дека пошироката цел беше да се натера администрацијата на Бајден да вложи повеќе во играта на војната во Украина – навистина да ги извади ракавиците.

Сепак, Белата куќа сака да нагласи дека распоредувањето на севернокорејски трупи во Курск ја поттикнало нејзината одлука – дека ова е одговорот на САД на ескалацијата на Москва.

Западните официјални лица забележаа дека распоредувањето од Северна Кореја претставува проширување на конфликтот во Украина и станува нешто во што сега имаат улога индо-пацифичките противници на Соединетите држави; дека ја направи војната малку поглобална за Америка.

Во очите на Бајден ова е ескалација, како одговор на ескалација.

Но, фактот што тој толку долго одложуваше поради извонредната симболика на давање на оваа дозвола само ја зголемува моќта на одлуката што штотуку ја донесе.

Новоизбраниот претседател Доналд Трамп можеби мисли дека може да зборува за мир, но ќе наследи војна каде што влогот стана значително поголем. (Си-Ен-Ен)