НАСА испраќа „вештачка ѕвезда“ во орбитата на Земјата

Иако астрономите обично се занимаваат со многу големи телескопи, џиновски галаксии и масивни вселенски експлозии, една од пробивните астрономски алатки на деценијата може да биде минисателит со големина на кутија за чевли. Овој мал сателит ќе дејствува како вештачка ѕвезда што астрономите ќе ја набљудуваат од Земјата, овозможувајќи им попрецизно да ја измерат осветленоста на вселенските тела и подобро да разберат некои од најголемите мистерии во нашиот универзум, како што е темната енергија.

НАСА неодамна го одобри проектот Landolt вреден 19,5 милиони долари, кој ќе лансира мини-сателит, наречен CubeSat, во орбитата на нашата планета. Уредот треба да биде лансиран во 2029. Ќе биде на височина од 35.785 километри, а неговата брзина ќе биде синхронизирана со ротацијата на Земјата така што ќе изгледа како сателитот да е фиксиран на ноќното небо.

Зошто „вештачка ѕвезда“?
Иако нема да биде видлив со голо око, сепак е мал уред, ќе биде видлив преку телескопи и ќе изгледа како нова ѕвезда на небото. „Ова е навистина ново, да имаме еден вид „вештачка ѕвезда“ таму горе на која можеме да користиме и да се потпреме“, изјави за Business Insider астрономот Тајлер Ричи-Јовел, постдоктор во опсерваторијата Лоуел во САД.

Но, зошто воопшто „вештачка ѕвезда“? Вештачката ѕвезда би можела да биде подобра од вистинската бидејќи астрономите точно ќе знаат колку светлина емитира. CubeSat ќе пушти ласери со одреден број светлосни честички или фотони, кои астрономите можат да ги користат за калибрирање (прилагодување) на телескопот. Имено, сега за тоа користат вистински ѕвезди, што со себе носи одредени потешкотии.

„Проблемот е што не можеме да знаеме точно колку светлина емитува вистинска ѕвезда без да и испратиме сонда. Дополнително, атмосферата на Земјата апсорбира многу светлина од вселената, што исто така може да влијае на калибрацијата“, рече Ричи-Јоуел.

„Затоа оваа мисија е толку важна. Ако знаеме точно колку фотони, колку светлина во секунда доаѓа од CubeSat, тогаш можеме да го искористиме тоа за споредување и попрецизно мерење на светлината од други објекти, како вистинска ѕвезда“, вели таа. додадена.

Имено, со помош на CubeSat, астрономите би требало да можат со 10 пати поголема прецизност да ја измерат светлината што ја емитуваат ѕвездите. Тоа е како да ви дадат сложувалка од 1.000 парчиња во која има само половина од парчињата, а потоа некој да ви подари уште неколку стотици парчиња. Мини-сателитот ќе им помогне на астрономите да „доловат“ мали детали кои инаку би ги пропуштиле во податоците.

Револуција во астрономијата

„Целата наша астрономија се заснова на светлината, така што треба да знаеме колку светлина всушност снимаме“, рече Ричи-Јоуел. Можеме да научиме многу од осветленоста на ѕвездата: нејзината температура, маса, типот на егзопланети кои орбитираат околу неа и дали потенцијално би можело да има живот на нив.

На пример, ако знаеме точно колку е жешка ѕвездата, тогаш знаеме колку е оддалечена егзопланетата од неа за водата на нејзината површина да биде во течна состојба.

Но, CubeSat нема да помогне само во потрагата по планети слични на Земјата. Астрономите исто така може да го користат за мерење на светлината на далечните експлодирачки ѕвезди, супернови, што може да помогне да се пресмета стапката на ширење на универзумот.

Во моментов, космолозите се соочуваат со огромен предизвик – тие не можат да се договорат за една вредност за стапката на експанзија. Некои методи водат до една бројка, а други до друга (слични, но сепак има несогласувања). Оваа загатка би можела да биде клучот за отклучување на некои од најголемите мистерии на универзумот, како што е разбирањето на невидливата сила што ја нарекуваме темна енергија.