Макрон, Шолц и Туск: Пакт за изолација на Фон дер Лајен и Мелони


Вајмарскиот тријаголник добива на важност

 

Се формира нов сојуз кој е способен да ги дефинира односите на моќ во Европската унија. Да се изберат нови лидери на ЕУ, да се намалат шансите за реизбор на Урсула фон дер Лајен и да се маргинализира десницата, вклучително и онаа на Џорџа Мелони.

„Вајмарскиот триаголник“, групата за соработка меѓу Франција, Германија и Полска, станува повеќе од само договор за соработка, пишува римска „Ла република“.

Овој пакт е за водење и политичка ориентација на Унијата во блиска иднина. Во него има малку симпатии за сегашниот команден тим на палатата „Берламонт“ и многу сомнеж кон владата на Мелони.

Ако пред неполни две години во возот за Киев се роди „триаголникот Драги-Макрон-Шолц“, тој договор е веќе заборавен и Италија повеќе не е дел од европскиот лидерски блок. Значаен чекор назад за Рим.

Не случајно „Вајмарскиот триаголник“ се обедини по пауза од повеќе од 13 години.

Францускиот претседател, германскиот канцелар и новиот полски премиер го отфрлија стариот договор за создавање нова рамнотежа во Европа.

Прво за војната во Украина, но договорот се движи кон сè друго.

„Чувство“ кое е инспирирано од фактот дека Полска станува референтна точка на НАТО во Европа. Доволно е да се каже дека е меѓу ретките партнери кои го почитуваат придонесот од 2 отсто од БДП за воените трошоци. Варшава е дури на 3,92 отсто. Повеќе од САД.

И не е случајно што минатата недела министрите за надворешни работи на трите земји потпишаа едиторијал со јасна цел: да се запре про-Путин десницата на Стариот континент.

„Не можеме да дозволиме никакви сиви зони“, напишаа тие на 3 април.

Затоа, владите на Париз, Берлин и Варшава стануваат пластичен превод на проевропското мнозинство кое досега преовладуваше во Европскиот парламент: либерали, социјалисти и народни партии.

Со малку симпатии за Урсула фон дер Лајен. Од различни причини.

Францускиот претседател се чувствува изневерен од нејзините неодамнешни потези и верува дека е потребен посилен кандидат за да се соочи во следните пет години.

Германскиот канцелар, како лидер на СПД, не е подготвен да застане на барикадите за својата сонародничка и знае дека без него може да им даде на сојузниците од Зелените место како еврокомесар.

Значи, полскиот премиер не може да ги издржи отстапките што Европската комисија ги направи за десничарските лидери, пред сѐ на Мелони, која не ги прекина односите со проруските фронтови, особено со тој на Унгарецот Виктор Орбан.

Претседателката на Комисијата така почна да разбира дека линијата што се следеше досега ја компромитира трката за резибор.

Таа минатиот викенд ја отвори предизборната кампања во Грција со десничарскиот премиер на Атина, Мицотакис.

„Пријателите на Путин овде во Европа – подвлече Фон дер Лајен – се обидуваат да ја препишат нашата историја и да ја саботираат нашата иднина. Имињата можеби се различни, но нивната цел е иста, тие ги кршат нашите вредности и сакаат да ја уништат нашата Европа. Ние никогаш нема да дозволиме да се случи тоа “.

Но, кокетирањето со италијанската премиерка, од која тактички беше побарано да има уште неколку гласови во следниот парламент и во Европскиот совет, кој ќе го именува новиот претседател на Комисијата, се покажува како контрапродуктивно.

А всушност Антонио Тајани, влијателниот министер за надворешни работи во Европската народна партија, почнува да покажува претпазливост.

Според него, „ЕПП гласаше на конгресот и го предложи името на Урсула фон дер Лајен. Но, сè уште нема кандидат за подоцнежниот договор. Прерано е да се знае како ќе завршат работите“.

И Џорџа Мелони, која се обложи на заедничко пријателство со Фон дер Лајен, сфаќа дека таа можеби повеќе не е победничкото име.

И навистина, процесот на маргинализација во процедурите на одлучување во Брисел станува алармантен, пишува „Ла република“.