Кој му честиташе на Путин на изборната победа и што значи тоа во глобалниот свет

По убедливата победа на Владимир Путин на претседателските избори во неделата, западните влади се наредија за да ја окарактеризираат победата како нефер и недемократска.

Изборите ја нагласија „длабочината на репресијата“ во Русија, според британскиот министер за надворешни работи Дејвид Камерон, додека американскиот Стејт департмент рече дека затворањето и дисквалификацијата на противниците значи дека процесот е „неверојатно недемократски“.

Коментарите од лидерите ширум Европа и САД, сепак, беа во остра контраст со пораките за честитки што дојдоа од земјите низ Азија, Африка и Латинска Америка.

Овие спротивставени реакции ги нагласуваат геополитичките поделби кои се расцепени пошироко откако Русија ја започна својата целосна инвазија на Украина пред две години, предизвикувајќи криза во односите со Западот.

„Сигурност“ за Кина

Кинескиот претседател Ши Џинпинг побрза да му честита на Путин за неговата победа, велејќи дека Пекинг ќе продолжи да го промовира партнерството „без граници“ што го создаде со Москва непосредно пред Русија да ја нападне Украина.

Прашањата околу демократскиот процес се целосно отсутни од покривањето на изборите во кинеските државни медиуми, во кои победата на Путин се карактеризира како „сигурност за светот во турбуленции“.

Во услови на сè позатегнати односи со САД, Кина се обиде да го прошири своето влијание на меѓународно ниво. Галванизиран од верувањето дека ерата на американската хегемонија е при крај, Пекинг се обиде да обезбеди сопствена сфера на влијание што е во контраст со западот – а Русија под Путин се покажа како подготвен партнер во овие напори.

Откако ја прогласи победата во понеделникот, Путин употреби говор пред поддржувачите за повторно да изјави дека „Тајван е инхерентен дел на Народна Република Кина“, во коментари кои најверојатно беа насочени кон владата во Пекинг, која тврди дека Тајван е провинција на Кина и која го направи „повторното обединување“ клучна политика. Путин, исто така, ги обвини другите земји за создавање „провокации“ околу Тајван и рече дека тие – и нивните санкции кон Кина – се „осудени да пропаднат“.

Кина и Русија се исто така членки на групата Брикс на економии во развој, чија цел е да ја оспори доминацијата на САД во глобалната економија преку обединување на економиите во развој, вклучувајќи ги Бразил, Јужна Африка и Индија.

„Посебен однос“ со Индија

Откако Русија ја започна својата војна против Украина, 141 земја гласаа за резолуција на ОН за осуда на инвазијата. Сепак, според Economist Intelligence Unit (ЕИУ), таа голема бројка ја крие реалноста дека две третини од светското население живее во земји кои биле неутрални или наклонети кон Русија.

Анализата на ЕИУ покажа дека земјите вклучувајќи ги Бразил, Саудиска Арабија, Јужна Африка – и што е најважно Индија – направиле сѐза да избегнат избор на страни во конфликтот.

Во понеделникот, индискиот премиер Нарендра Моди го повтори Ши, велејќи дека со нетрпение очекува да го зајакне „специјалното и привилегирано стратешко партнерство“ на Њу Делхи со Москва.

Откако започна војната на Русија против Украина во февруари 2022 година, Моди одеше по дипломатско затегнато јаже одбивајќи да заземе силен став против инвазијата.

Во последниве години, Индија се обиде да се позиционира како глобална сила. Сега како најнаселена земја во светот – како и нејзината петта по големина и најбрзо растечка економија – западните лидери го поставија црвениот тепих за Моди, и покрај тоа што неговата влада раководи со периодот на демократско назадување и растечки авторитаризам.

Во исто време, Моди се позиционираше како лидер на глобалниот југ – лабава колекција на земји во развој и поранешни колонизирани нации – од кои многумина продолжуваат да ја поддржуваат Русија.

Индија, исто така, се појави како единствениот најголем купувач на руска нафта. Индиските рафинерии ги искористија значително намалените цени, откако Европа го забрани увозот на руска нафта. Настапувајќи да ја пополни празнината што ја оставија купувачите на запад, Индија помогна да се ублажи ударот на западните санкции врз Москва.

Победата на Путин му ја честиташе и папата Франциско, соопштија руските државни медиуми.

Тоа доаѓа откако Ватикан отстапи од коментарите кои Франциско ги даде во интервјуто претходно овој месец, кога беше прашан за повиците Украина да се предаде во борбата против руската агресија, во кои рече дека смета дека „оние кои имаат храброст да го подигнат белото знаме и да се преговара се посилни“. Во услови на лути реакции, кардиналот Пјетро Паролин, државен секретар на Ватикан, изјави за италијански весник набргу потоа дека Русија „прво и најважно треба да го прекине огнот“ и рече дека нејзината војна во Украина е „неправедна“.

Путин доби телеграма со честитки од севернокорејскиот диктатор Ким Џонг Ун. Ким ја искористи пораката за да нагласи дека „рускиот народ јасно му ја покажа на целиот свет својата волја самоуверено да изгради силна Русија“, според Корејската централна новинска агенција.

Лидерите на другите земји со силни историски и актуелни врски со Русија – вклучувајќи ги Азербејџан, Белорусија и Казахстан – исто така му честитаа на Путин.

Нашиот „постар брат“ триумфираше

Победата на Путин ја прославија лидерите во Латинска Америка кои историски се во судир со САД. Експертите велат дека изолацијата на Русија од Запад само ја доближила до земји како Куба и Венецуела, чиј министер за надворешни работи неодамна ја карактеризираше Москва како „жртва на меѓународната сцена“.

Претседателот на земјата, Николас Мадуро, реагираше на резултатите од гласањето во неделата велејќи: „Нашиот постар брат Владимир Путин триумфираше, што ветува добро за светот“. Мадуро им честиташе и на Путин и на рускиот народ за нивната „вонредна победа“, пофалувајќи го „беспрекорниот изборен процес“ кој покажа демократско учество „на примерен начин“.

Претседателот на Куба, Мигел Дијаз-Канел, го нарече резултатот „веродостоен показател дека руското население го поддржува управувањето со земјата [на Путин]“.

Победата на Путин беше топло прифатена и во неколку земји во западна и централна Африка, со кои владеат хунти по голем број државни удари од 2020 година – вклучувајќи ги Мали и Нигер.

Русија се обиде да им се додворува на многу од овие земји во регионот Сахел, откако тие ги прекинаа врските со нивните традиционални француски и американски сојузници по воените бунтови.

Путин, исто така, го искористи распаѓањето на договорот што обезбеди континуиран извоз на храна од Украина на глобалните пазари – многу од нив во Африка – како средство за зајакнување на неговата поддршка во регионот. Во јули 2023 година тој вети бесплатни испораки на жито во Буркина Фасо, Зимбабве, Мали, Сомалија, Централноафриканската Република и Еритреја. Според руската влада, првите испораки биле испорачани минатиот месец.

Во Буркина Фасо, еден дневен весник ја сумираше променливата глобална динамика во уреднички коментар во понеделникот, пишувајќи дека во Африка, изборите „може да звучат како ненастан“, но дека добиваат посебно значење бидејќи „Путин ја отелотворува новото геополитичка рамнотежа на силите на континентот со растечко [руско] присуство и влијание“. (Според агенциите)