Ерменците ги палат куќите пред да дојдат Азербејџанците

ЧАРЕКТАР, Азербејџан – Сè уште облечен во маскирна униформа во која се бореше против азербејџанските сили една недела порано, Арсен, етнички Ерменец, запали оган во саботата под трпезаријата на неговата сестра во малото село Чаректар.

Додека пламенот се разгоруваше на ленти од картон, тој користеше дрвен стол за да ги искрши прозорците и постелнини на еднокатната куќа за да се прошири пожарот, што набргу ја зафати целата куќа.

„Тие ќе бидат тука веќе утре изутрина. Азербејџанците. Нека живеат тука, ако можат“, рече тој додека огнот стивна.

До него се креваше сив чад од она што остана од неговата куќа.

Ерменците прибегнуваат кон тактиката на изгорена земја како што часовникот за предавање на територијата на Азербејџан според мировниот договор со посредство на Русија, кој следеше по шест недели борби меѓу етничките ерменски сили и азербејџанските трупи околу енклавата Нагорно-Карабах и околните области.

Вгнездено во планините, Чаректар е мало село во областа Калбаџар во Азербејџан, кое се граничи со Нагорно Карабах.

Тоа е меѓународно е признато како дел од Азербејџан, но е контролирано од етнички Ерменци по војната за Нагорно Карабах во 90-тите години на минатиот век. В недела, Азербејџаните ќе се вратат и ќе ја преземат контролата над областа.

Арсен (35), кој одби да го даде своето презиме, рече дека тој и другите етнички Ерменци немаат желба да остават ништо корисно за Азербејџаните.

„Тие ќе треба да градат свои куќи од нула“, рече тој.

Новинарите на Ројтерс видоа шест куќи, околу половина од селото, како горат во Чаректар во саботата.

Еден човек, кој не сакаше да го даде своето име, рече дека Ерменците ставиле сѐ што можеле како камиони од домашниот имот.

Некои жители на Ерменија ја посетија областа во саботата за да ја видат, можеби за последен пат, и да бидат сведоци на горењето на селото.

Една Ерменка беше во солзи додека гледаше.

Арсен рече дека дознал за мировниот договор од другите борци.

„Ми се јавија и ми рекоа: Оди дома и земи се што имаш. Тие (Азербејџанците) треба да влезат во регионот до петнаесетти (ноември)“, се сеќава тој.

Тој и неговата сопруга планираат да одат со своите четири деца во Ерменија и да изнајмат стан таму.

На прашањето зошто тој и другите селани се плашат да останат, тој рече дека се плашат дека Азербејџанците ќе ги убијат.

„Дали некогаш сте виделе како Ерменците и Азербејџаните живеат заедно?“, рече тој.

„Ги оставаме сите надгробни споменици (на наши роднини) тука. Кошмарот не е вистинскиот збор за тоа“. (Ројтерс)