Две години по масакрот во основното училиште „Рибникар“ во Белград

Во сабота се навршуваат две години од масакрот во основното училиште „Владислав Рибникар“ во Белград, кога тринаесетгодишен ученик застрела девет ученици и еден чувар на училиштето, а рани и неколку други, вклучувајќи и еден наставник.

Убиени се учениците Ана Божовиќ, Софија Негиќ, Мара Анѓелковиќ, Андрија Чикиќ, Бојана Асовиќ, Ангелина Аќимовиќ, Ема Кобиљски, Катарина Мартиновиќ и Адријана Дукиќ и чуварот Драган Влаховиќ.

Момчето ладнокрвно се предаде на полицијата откако изврши масовно злосторство.

Еден ден подоцна, на 4 мај, во селата Мало Орашје и Дубона, во општините Смедерево и Младеновац, Урош Блажиќ (21) со автоматска пушка убил девет и ранил 12 млади луѓе.

Владата на Србија донесе одлука да ги воспостави 3 и 4 мај како Ден на сеќавање на жртвите на масовните убиства.

Злосторството во „Рибникар“ го изврши, како што го нарекоа светските медиуми, најмладиот масовен убиец во историјата, не само во Србија, туку и во светот.

На тој 3 мај, ученикот Коста К. го убил училишниот чувар, а осум ученици, од кои седум биле девојчиња и едно момче, на лице место со пиштолот на својот татко, ги ранил наставничката по историја и шест ученици, од кои една подоцна им подлегнала на повредите.

Коста К. е сместен во белградската Клиника за невропсихијатрија, во Одделот за деца и млади, под континуиран полициски надзор, а против неговите родители се поднесени обвиненија и судењето е во тек.

На судењето, Коста рече дека бил лут на мајка му затоа што постојано го молела да биде најдобар, и дека не бил целосно свесен кога пукал по ред во училиште.

Тој изјавил дека го извршил злосторството бидејќи генерално се чувствувал отфрлен од децата во училиште, иако нормално се дружел со нив, и дека самиот решил да ги убие.

Во декември 2024 година, Вишиот суд во Белград ги осуди неговите родители, Владимир и Милјана Кецмановиќ, на вкупно 17 години и шест месеци затвор.

Во март оваа година, Вишиот суд донесе пресуда во граѓанската постапка по барањето на 27 членови на семејствата убиени во „Рибникар“ против малолетникот Коста К. и неговите родители и Основното училиште „Рибникар“ за исплата на повеќемилионски суми на семејствата на жртвите.

Бидејќи Коста имал помалку од 14 години во времето на злосторството, момчето не можело да биде кривично одговорно за масакрот.

Судењето на Урош Блажиќ започна во мај 2024 година. Во декември истата година, 19 месеци по мајските трагедии, Урош Блажиќ и неговиот татко Радиша беа осудени на по 20 години затвор.

Блажиќ беше прогласен за виновен пред Вишиот суд во Смедерево за убиство на девет и ранување на 12 млади луѓе во селата Дубона и Мало Орашје, помеѓу Младеновац и Смедерево, во ноќта на 4 мај 2023 година.

Во исто време, неговиот татко Радиша Блажиќ беше осуден на 20 години затвор во прв степен за нелегално поседување оружје, кое било употребено за извршување на кривичното дело.

Урош Блажиќ, во времето на извршување на кривичното дело, сè уште немал 21 година, па затоа бил малолетник и според одредбите од Кривичниот законик, не можел да биде осуден на доживотен затвор, туку на максимум 20 години.

Во Мали Орашје Марко Митровиќ починал на лице место, додека од повредите подоцна во болница починале Немања Стевановиќ, Лазар Миловановиќ, Петар Митровиќ, малолетните Никола Милиќ и Александар Миловановиќ.

Блажиќ рани неколку лица, додека во Дубона на лице место ги уби Милан Паниќ, Кристина Паниќ и Далибор Тодоровиќ.

По масакрот, Урош Блажиќ запрел такси и, под закана од бомба, му наредил на возачот да го однесе во селото Вињиште во близина на Крагуевац, каде што бил уапсен.

Многу од повредените имаат сериозни последици и инвалидитет.