8 февруари во историјата – Мери, кралицата на Шкотите, е погубена со сечење на главата
По 19 години затвор, Мери, шкотската кралица е обезглавена во замокот Фотерингхеј во Англија на 8 февруари 1587 поради нејзиното соучесништво во заговор за убиство на кралицата Елизабета Прва.
Во 1542 година, кога имаше само шест дена, Мери беше поставена на шкотскиот престол по смртта на нејзиниот татко, кралот Џејмс V. Нејзината мајка ја испратила да се одгледува на францускиот двор, а во 1558 година се омажи за најстариот син на францускиот крал, кој стана крал Франсоа II во 1559 година, но почина следната година. По смртта на Франсоа, Мери се врати во Шкотска за да ја преземе нејзината назначена улога како монарх на земјата.
Во 1565 година, таа се омажи за нејзиниот англиски братучед Лорд Дарнли со цел да го зајакне своето барање за наследување на англискиот престол по смртта на Елизабета. Во 1567 година, Дарнли беше мистериозно убиен во експлозија во Кирк о’Филд, а љубовникот на Мери, Ерл од Ботвел, беше главниот осомничен. Иако Ботвел беше ослободен од обвинението, неговиот брак со Мери во истата година го разбесни благородништвото. Мери донесе војска против благородниците, но беше поразена и затворена во Лохлевен, Шкотска и беше принудена да абдицира во корист на нејзиниот син од Дарнли, Џејмс.
Во 1568 година, Мери избега од заробеништво и собрала значителна војска, но беше поразена и побегна во Англија. Кралицата Елизабета првично ѝ посака добредојде на Марија, но набрзо беше принудена да ја стави нејзината пријателка во домашен притвор откако Мери стана фокус на разни англиски католички и шпански заговори за соборување на Елизабета. Деветнаесет години подоцна, во 1586 година, беше пријавен голем заговор за убиство на Елизабета, а Мери беше изведена на суд. Таа беше осудена за соучесништво и осудена на смрт.
На 8 февруари 1587 година, Мери, кралицата на Шкотите беше обезглавена поради предавство. Нејзиниот син, кралот Џејмс VI од Шкотска, мирно ја прифати егзекуцијата на неговата мајка, а по смртта на кралицата Елизабета во 1603 година, тој стана крал на Англија, Шкотска и Ирска.