24 јули во историјата – Американски археолог за прв пат ги виде урнатините на Мачу Пикчу

На 24 јули 1911 година, американскиот археолог Хирам Бингам за прв пат ги гледа урнатините на Мачу Пикчу, древна населба на Инките во Перу, која сега е една од врвните туристички дестинации во светот.

Скриен во карпестот предел северозападно од Куско, се верува дека Мачу Пикчу бил летно одморалиште за водачите на Инките, чија цивилизација практично била избришана од шпанските инвазионисти во 16. век. Стотици години потоа, неговото постоење беше тајна позната само на селаните што живееја во регионот. Сето тоа се променило во летото 1911 година, кога Бингам пристигнал со мал тим истражувачи да ги бараат познатите „изгубени“ градови на Инките.

Патувајќи пеш и со мазга, Бингам и неговиот тим тргнаа од Куско во долината Урубамба, каде што еден локален фармер им кажа за некои урнатини лоцирани на врвот на блиската планина. Фармерот ја нарекол планината Мачу Пикчу, што на мајчин кечуански јазик значи „стар врв“. Следниот ден – 24 јули – по тешкото искачување до сртот на планината во студено и врнежливо време, Бингам сретна мала група селани кои му го покажаа остатокот од патот. Воден од 11-годишно момче, Бингам за прв пат ја погледа сложената мрежа од камени тераси што го означуваат влезот во Мачу Пикчу на 2.430 метри надморска височина.

Возбудениот Бингам ја рашири веста за своето откритие во книга што стана бестселер, испраќајќи орди на желни туристи кои се собираат во Перу за да ги следат неговите стапки по патеката на Инките. Самата локација се протега на импресивни осум километри, со над 3.000 камени скали што ги поврзуваат нејзините многу различни нивоа. Денес, повеќе од 300.000 луѓе шетаат низ Мачу Пикчу секоја година за да го видат сонцето како заоѓа над високите камени споменици на „Светиот град“ и да се восхитуваат на мистериозниот сјај на едно од најпознатите светски чуда направени од човекот.