„Темни“ крајнодесничарски облаци го прекрија грчкото небо

Грчките конзервативци излегоа како победници вторите избори во неделата, давајќи им историско апсолутно мнозинство, но со понатамошниот колапс на левичарската опозиција, во комбинација со подемот на крајната десница, сега се фрлаат темни сенки врз новиот парламент.

Партијата Нова демократија на грчкиот премиер Киријакос Мицотакис доби 158 места од 300-члениот парламент. Главната опозиција останува левичарската партија Сириза со 48 места, потоа социјалистите со 32, комунистите (ККЕ) со 20 места и новата мала левичарска партија (Плефси Елефтеријас) со осум места.

Нова Златна зора

Но, на десната страна на политичкиот спектар, влегувањето на две екстремно десничарски групи го создаде она што веб-страницата за вести News247 го опиша како „парламент чудовиште“.

Партијата Спартанците доби 12 места и се смета за континуитет на поранешната неонацистичка партија Златна зора, која е означена како криминална организација.

Човекот зад ова е Елијас Касидијарис, поранешен водечки член на Златна зора, кој беше затворен, но сите овие години му беше дозволено да шири екстремно десничарска пропаганда на интернет од затвор.

Според пресудата на грчкиот суд, Златна зора и Елијас Касидијарис не смееле да учествуваат на изборите, а тоа не го направија во првиот круг во мај.

Меѓутоа, во вториот круг, стотици илјади плакати низ целата земја го информираа електоратот дека Касидијарис ја поддржува партијата формирана пред неколку недели наречена „Спартанците“.

Шефот на Спартанците Василис Стига дури му се заблагодари на осудениот Касидијарис во својата прва порака по изборите: „Би сакал да му се заблагодарам на Елијас Касидијарис за неговата поддршка. Тоа беше горивото што ни даде поттик да дојдеме до денешниот резултат“.

Друга крајнодесничарска партија што се проби во парламентот е Ники, која доби 10 места.

Таа ги нагласува христијанските православни традиции, има цврст став против мигрантите, се спротивставува на абортусот и го промовира православието како обединувачки елемент на балканскиот народ.

Покрај тоа, таа се спротивстави на поддршката за Украина во нејзината војна со Русија. Извештаите на грчкиот печат сугерираат дека добива финансиска поддршка од парарелигиозни организации или дури и од некои руски бизнисмени. Официјалната православна црква се држеше на дистанца од партијата.

Третата партија, Грчкото решение (12 пратенички места), исто така се смета за ултранационалистичка и припаѓа на европските конзервативци и реформисти.

Иако е поумерено во споредба со другите две, Грчкото решение е проруско и има силна антимиграциска реторика.

Шокираната левица во потрага по „ресетирање“

Во меѓувреме, левичарската опозициска партија Сириза, иако остана главна опозиција, дополнително го намали бројот на пратеници.

Лидерот на Сириза, Алексис Ципрас, изјави дека „кога десницата и крајната десница напредуваат, демократските сили мора да го организираат својот отпор“.

Се очекува партијата наскоро да започне внатрешни процедури додека аналитичарите сугерираат дека раководството на Ципрас може да биде доведено во прашање.

Сепак, Ципрас рече дека ќе се стави себеси „во просудба“ на членовите на партијата, што беше протолкувано како тој да не сака да се повлече.

Социјалистите (Пасок), уште една прогресивна партија, ги задржаа политичките придобивки од првиот круг и немаа корист од изборните загуби на Сириза.

Левичарските списанија објавија дека левицата и социјалистите сега треба да работат заедно и да избегнат понатамошна фрагментација.

Сепак, таков проект е тешко да се спроведе, имајќи предвид дека Пасок има за цел да стане главната опозициска партија што ќе го искористи колапсот на Сириза.

„Против екстремната десница, потребен е прогресивен отпор“, се забележува во текст објавен на неутралната веб-страница за вести In.gr.

Извештаите на антивладиниот печат сугерираат дека конзервативниот Мицотакис сега ќе се обиде да се претстави како „либерал во стилот на Макрон“ што претставува единствена гаранција за фрагментирана опозиција на екстремите, „токсичната левица“ и „темната крајна десница“.

Други проценуваат дека подемот на крајната десница потенцијално би можел да изврши притисок врз владата да следи повеќе десничарски политики за да ја задржи крајната десница надолу. (Еурактив)